Inhoud
- Werk "naar believen" versus werkcontract
- Het doel om discriminatie te beëindigen
- Wat is discriminatie?
- Vechten voor een eerlijke en gelijke beloning
- Streven naar veiligheid op de werkplek
Het arbeidscontract kan andere belangrijke bescherming voor werknemers bieden op het gebied van werkzekerheid. De meeste werknemers ondertekenen echter nooit een arbeidsovereenkomst, wat betekent dat hun enige bescherming alleen van de wet komt. Arbeidswetten bieden bescherming voor werknemers die op andere manieren niet veel rechten zouden hebben.
Rechten voor de wet (Legal Law Justice afbeelding door Stacey Alexander uit Fotolia.com)
Werk "naar believen" versus werkcontract
Soms onderhandelt een werknemer en ondertekent hij een arbeidscontract voordat hij aan het werk gaat voor een nieuwe werkgever. Het arbeidscontract definieert meestal de werkuren, het minimumloon en de redenen waarom het werk kan eindigen. De meeste werknemers ondertekenen echter geen arbeidsovereenkomst en worden daarom gewoon 'naar believen' aangenomen, wat betekent dat ze kunnen worden ontslagen als de werkgever daar zin in heeft.
Het doel om discriminatie te beëindigen
De wet biedt bescherming tegen ongepaste vormen van discriminatie. Vanwege verschillende federale wetten die in de afgelopen 50 jaar of meer zijn aangenomen, is het werkgevers in de Verenigde Staten nu verboden om te discrimineren op basis van leeftijd, ras, handicap, religieuze voorkeur, nationaliteit, gezinsstatus, seksuele voorkeur en seks.
Wat is discriminatie?
Het is moeilijk om precies te definiëren wat discriminatie is, maar in het algemeen is het iets dat onvoldoende nadelige resultaten voor een werknemer veroorzaakt. Onder discriminatie valt bijvoorbeeld het weigeren van het inhuren van een gekwalificeerde kandidaat vanwege de leeftijd van de kandidaat. En discriminatie omvat ook het ontslag van een gekwalificeerde ambtenaar omdat hij tot een bepaalde religie behoort of omdat hij in een bepaald land is geboren. Tot slot kan discriminatie ook het falen zijn om een gekwalificeerde medewerker te promoten, omdat bijvoorbeeld het feit dat de werknemer een vrouw is in plaats van een man.
Vechten voor een eerlijke en gelijke beloning
De wet voorziet ook in de bescherming van werknemers tegen een billijke en gelijke vergoeding. Ten eerste verplicht de federale wet werkgevers om een minimumloon te betalen. (Met ingang van 24 juli 2009 is het minimumloon $ 600,00 en vanaf 24 juli 2010 $ 655,00.) Daarnaast vereist de federale wet dat alle werknemers worden betaald ongeacht hun geslacht.Dit betekent dat je niet alleen minder kunt ontvangen omdat je een vrouw bent, of omdat je een man bent.
Streven naar veiligheid op de werkplek
Een van de belangrijkste aspecten van het federale arbeidsrecht is de eis dat werkplekken veilig zijn voor werknemers, zelfs als de werknemer werkt in een baan die 'gevaarlijk' wordt genoemd. Werkveiligheid wordt geregeld door de sociale zekerheid. Sociale zekerheid stelt minimale veiligheidsnormen voor de veiligheid op het werk vast. Zonder dergelijke bescherming lopen werknemers die bijvoorbeeld werken in de mijnbouw, de bouw of in de industrie, een veel groter risico op werkgerelateerde verwondingen.