Inhoud
Het tandheelkundig implantaat is een effectieve optie voor mensen die tanden hebben verloren. Het gaat om het gebruik van een "wortel" van metaal, zodat een vervangende tand kan worden hersteld. Deze wortel wordt operatief ingebracht in het bovenkaakbot van de patiënt. Goede kandidaten voor implantaten zijn degenen met voldoende botten in hun kaak om hen te ondersteunen, die gezond tandvlees hebben en geen rokers zijn. Hoewel ze een hoog slagingspercentage hebben, zijn er nog steeds potentiële gevaren verbonden aan de procedure.
infectie
Zoals bij elke chirurgische ingreep, kunnen patiënten die tandheelkundige implantaten ontvangen, het gevaar van een infectie lopen. Deze infecties kunnen zich ontwikkelen in het tandvlees rond de implantaten of in het bot zelf. Als zich een infectie in de onderkaak ontwikkelt, kan deze ook de zachte weefsels van de mond en keel infecteren. De infectie kan zich ook in de neusholten van een patiënt ontwikkelen. De meeste infecties kunnen echter met succes worden behandeld met antibiotica. Een patiënt die een infectie ontwikkelt, moet zijn tandarts onmiddellijk zien.
breuk
Af en toe kan een tandheelkundig implantaat of een metalen "wortel" breken en in sommige gevallen kan het breken of vallen. Implantaten die kapot zijn, lopen het risico extra schade aan te richten en moeten meestal worden verwijderd. Om scheuren van het implantaat te voorkomen, moet de patiënt afzien van het eten van hard voedsel dat het kan beschadigen. Tandartsen adviseren dat ze slechts vijf tot zeven dagen na de operatie alleen zacht voedsel eten.
Schade aan zenuwen
Hoewel zeldzaam, is er een klein risico voor patiënten die zenuwbeschadiging ervaren tijdens implantaatchirurgie. Het risico op zenuwbeschadiging is het grootst wanneer de tandarts aan de achterkant van de onderkaak werkt. Schade aan een zenuw in dit gebied kan gevoelloosheid, tintelingen of pijn in de kaak, tandvlees, tanden, kin en lippen veroorzaken. Afhankelijk van de patiënt kunnen deze gevoelens tijdelijk of permanent zijn.
osseointegratie
Na de operatie wordt het tandheelkundig implantaat geïntegreerd in het omliggende bot, in een proces dat osteointegratie wordt genoemd. Het is echter mogelijk dat het onderdeel niet goed wordt geïntegreerd met het kaakbot en de aangrenzende natuurlijke tanden. Als het implantaat niet correct wordt geïntegreerd, kan het ook niet goed werken, waardoor de patiënt enig ongemak ondervindt. Osteointegratie falen kan optreden wanneer de patiënt een overmatige druk uitoefent op de kaak voordat het implantaat succesvol is gefuseerd.
Schade aan de neussinus
Tijdens de operatie is het mogelijk dat het implantaat zich uitstrekt in de neusholten van een patiënt tijdens het boorproces. Dit kan de sinusholte beschadigen of tot een infectie leiden. Als de patiënt het risico loopt op een sinusgerelateerde complicatie, kan hij voor de eerste keer last krijgen van een neusholloontje. Bij deze operatie wordt de hoogte van het kaakbot vergroot, waardoor het voor de tandarts gemakkelijker wordt om het tandheelkundig implantaat in te brengen.