Inhoud
Monocyten zijn een type witte bloedcellen, geproduceerd door het beenmerg. De specifieke rol van deze componenten is het vernietigen van besmettelijke organismen die het lichaam binnendringen en ook kankercellen elimineren, meestal circuleren ze door de bloedbaan gedurende een periode van één tot drie dagen, voordat ze worden gedistribueerd naar de weefsels van de milt, long, lever en beenmerg waar ze opgroeien in de primaire celvorm van het immuunsysteem. Monocytopenie is de medische term die geassocieerd is met een laag aantal monocyten bloedcellen.
symptomen
Een laag aantal monocyten veroorzaakt meestal geen specifieke symptomen. Tekenen van een soort infectie worden het meest waarschijnlijk opgemerkt door iemand die aan monocytopenie lijdt. De symptomen van de infectie zullen dan leiden tot een medisch consult. Veel voorkomende symptomen van dit soort infecties zijn griepachtige symptomen, hoest, keelpijn, koude rillingen, koorts en vaak urineren.
oorzaken
Monocyten worden geproduceerd in het beenmerg. Daarom kan een probleem of chemische stof die de spinale functie beïnvloedt mogelijk een laag aantal monocyten veroorzaken. Voorbeelden van aandoeningen die van invloed zijn op het beenmerg zijn onder meer HIV, aplastische anemie, tuberculose, malaria, Epstein-Barr-virus, reumatoïde artritis en lupus. Medicijnen die de spinale functie kunnen onderdrukken omvatten oraal toegediende interferonen, chemotherapie, bestralingstherapie of corticosteroïden. Een tekort aan vitamine B12 en folaat kan ook een laag aantal bloedmonocyten veroorzaken.
diagnose
Een laag aantal bloedmonocyten is gebaseerd op de resultaten van een volledige telling van een monster uit de ader van de patiënt. Een beenmergbiopsie kan ook worden besteld in een poging de oorzaak van de aandoening te diagnosticeren.
belang
Een laag aantal monocyten verhoogt de gevoeligheid voor infecties. De verhoogde mate van risico hangt af van de ernst en oorzaak van monocytopenie, evenals de algemene medische toestand van de patiënt. De meest voorkomende soorten infecties die het gevolg zijn van monocytopenie worden veroorzaakt door bacteriën die zich normaal in de huid bevinden of door bacteriën die in het maagdarmkanaal en de urinewegen aanwezig zijn.
behandeling
De behandeling van deze ziekte varieert afhankelijk van de ernst, onderliggende oorzaak en het bestaan van bijbehorende secundaire infecties of symptomen. De algehele gezondheid van de patiënt is ook een bepalende factor. Behandelingen omvatten meestal antibiotica of antischimmelmiddelen om infecties te bestrijden; toediening van witte celgroeifactor om de productie van witte bloedcellen te verhogen; intraveneus immunoglobuline; of therapie met corticosteroïden.
Veranderingen in levensstijl
Tijdens een medische behandeling is het belangrijk om een uitgebalanceerd en voedzaam dieet te volgen en om voorzorgsmaatregelen te nemen om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt. Handen wassen met zeep en veel water is essentieel, omdat de handen een belangrijk middel zijn om infecties te verspreiden. Vermijd drukte om het risico van blootstelling aan ziekten te elimineren. Draag waar mogelijk handschoenen en maskers.