Inhoud
Naarmate de prijs van opslagmedia daalt en er meer ruimte nodig is, kunnen sommige gebruikers uiteindelijk een fysieke harde schijf partitioneren in twee of meer virtuele opslagstations, ook wel logische schijfeenheden genoemd. Hoewel deze virtuele schijven zich eigenlijk op een stuk fysiek opslagapparaat bevinden, worden ze gebruikt als een reeks kleinere, afzonderlijke schijven. Dit artikel legt uit hoe een fysieke schijf in meerdere schijven wordt gepartitioneerd; enkele van de voordelen van het gebruik van logische schijfeenheden; sommige valse concepten en enkele overwegingen bij het gebruik van deze opslaggebieden.
functie
Wanneer een nieuwe harde schijf door de fabrikant wordt geleverd en op een computer wordt geïnstalleerd, is deze vrij van formattering of andere gebruikersspecifieke handelingen. Om de schijf te kunnen gebruiken, moet de gebruiker deze eerst fysiek formatteren (om hem klaar te maken voor gebruik) en vervolgens een logische indeling (om hem voor te bereiden voor gebruik in de gewenste besturingsomgeving en de juiste bestandsstructuren ondersteunen ). Wanneer logische opmaak wordt uitgevoerd, kan de schijf worden verdeeld in meerdere logische schijfeenheden. Wanneer de computer (of netwerkcomputers) van de gebruiker verbinding maakt met de schijf, zorgt logische formattering ervoor dat deze wordt gezien als een reeks opslagapparaten, niet als een harde schijf. Hoewel gegevens die op de schijf zijn opgeslagen op dezelfde apparaten worden opgeslagen, hebben computers die de schijf als meerdere logische partities behandelen, alleen toegang tot de logische schijfeenheden waarmee ze zijn verbonden.
voordelen
De indeling van de logische opslageenheid van de computer helpt verschillende doelen. Gebruikers die de gegevens niet willen mixen - bijvoorbeeld persoonlijke bestanden scheiden van vertrouwelijke bedrijfsgegevens - kunnen elke logische schijf afzonderlijk gebruiken, bijna alsof ze twee verschillende computeromgevingen zijn. Gebruikers die twee afzonderlijke besturingssystemen (OS) willen gebruiken, zoals Microsoft Windows en Linux of Macintosh OS X, kunnen op elk logisch station een besturingssysteem installeren om incompatibele bestanden gescheiden te houden. Bovendien kunnen meerdere netwerkgebruikers verbinding maken met hun eigen afzonderlijke logische schijfeenheid, waarbij hun afzonderlijke gegevens gescheiden blijven en worden beschermd tegen alle andere gebruikers (behalve de netwerkbeheerder).
afmeting
Logische eenheden worden in elke denkbare grootte gemaakt. Hoewel ze vandaag niet praktisch kunnen worden gebruikt, zijn ze gemaakt in groottes van slechts één megabyte. De normale logische schijfeenheid van de huidige computeromgeving kan ten minste 100 megabytes (100 MB) groot zijn, maar de standaardgrootte van de logische schijfeenheid die wordt gebruikt in IBM-systeemconfiguraties is ongeveer twee gigabyte (2 GB). Volgens IBM is momenteel de maximale grootte voor een logische schijfeenheid ongeveer twee terabytes (2TB).
identificatie
De manier waarop een logische schijfeenheid wordt geïdentificeerd door de computer van de gebruiker, is afhankelijk van hoe die machine toegang tot de schijf zoekt. In een typische thuisconfiguratie waar een Windows-computer mogelijk toegang heeft tot veel logische schijfeenheden, wordt de schijf-ID toegewezen in de volgorde waarin de schijf is toegewezen (de eerste harde schijf krijgt meestal de letter C toegewezen, de volgende schijf met de letter D , de volgende, enzovoort). Macintosh- en Linux / UNIX-gebruikers kunnen het station identificeren met een voor de gebruiker leesbare naam, zoals "mijn harde schijf", "mijn tweede schijf" of "mijn vriendschijf". In een bedrijf, thin client of grote netwerkomgeving waarbij de gebruiker slechts toegang heeft tot een enkele logische schijfeenheid, wordt deze over het algemeen als de enige beschikbare opslageenheid beschouwd en wordt deze behandeld alsof het een geïsoleerde schijf is die op de machine is geïnstalleerd (hoewel gebruikers UNIX- of Macintosh-netwerk kan de naam zien toegewezen door de netwerkbeheerder).
overwegingen
Logische schijfeenheden kunnen erg handig zijn thuis, op het netwerk of in bedrijfstoepassingen. Er zijn echter enkele voorbehouden. Omdat het eenvoudigweg logische partities zijn op een enkel fysiek opslagapparaat, hebben alle problemen die hierop van invloed zijn ook invloed op alle logische schijfeenheden die zich daar bevinden. Bij een stroomstoring kunnen meerdere gebruikers serviceverlies ervaren wanneer de fysieke schijf niet meer beschikbaar is. In het geval van een natuurramp, brand of ander catastrofaal verlies van een fysiek apparaat met meerdere logische schijfeenheden, kan het verlies van gegevens leiden tot het verlies van meerdere harde schijven. Ten slotte kunnen storingen op de harde schijf die doorgaans slechts voor één gebruiker gelden een algemeen verlies van gegevens veroorzaken in het geval dat veel gebruikers dit station gebruiken voor logische opslag.