Inhoud
De vlag van Engeland, ook bekend als "Union Jack", wordt erkend vanwege de rode, witte en blauwe kleur en het duidelijke patroon van kruisen en lijnen. Hoewel we zelden stoppen om na te denken over de oorsprong van deze vlag, is het ontwerp sterk verbonden met de rijke geschiedenis van Engeland. Net zoals het land in de loop van de jaren is veranderd en gegroeid, zo vertegenwoordigt de vlag, en elk detail ervan vertegenwoordigt een stuk van de erfenis van het land.
gegevens
De originele vlag van Engeland bestond uit een witte achtergrond met een rood kruis in het midden. Dit beeld was het embleem van St. George, die de patroonheilige van Engeland is. St. George leefde in de 3e eeuw in Palestina en werd een christelijke martelaar. Het rode en witte embleem is gebaseerd op de kleding van de kruisvaarders, die witte gewaden met rode kruisen droeg terwijl ze vochten om het christendom te beschermen. In de 14e eeuw werd George de beschermheilige van Engeland genoemd en zijn embleem werd aangenomen als de vlag van het land. St. George is het best bekend buiten Engeland voor de mythische verhalen over "St. George en de Draak".
geschiedenis
In 1603 stierf koningin Elizabeth van Engeland zonder erfgenamen te verlaten. Voor haar dood vroeg ze dat haar neef King James van Schotland mocht regeren in haar plaats. Haar verzoek werd beantwoord en koning James werd benoemd tot koning van Engeland. Hij bleef ook Schotland regeren, hoewel de twee landen als onafhankelijk werden beschouwd. Engeland behield in die periode de vlag van St. George als hun nationale vlag. Schotland werd vertegenwoordigd door de vlag van St. Andrew, die de beschermheilige van Schotland was. Zijn vlag bestond uit een groot diagonaal wit kruis op een blauwe achtergrond.
Vlag van de Unie
Tegen 1606 had King James besloten om de vlaggen van de twee landen te gebruiken om een gevoel van eenheid te creëren, hoewel Engeland en Schotland nog steeds hun onafhankelijkheid handhaafden. Hij creëerde een nieuwe vlag met het model van de Engelse vlag gesuperponeerd op die van de Schotse, om de nieuwe vlag van het Verenigd Koninkrijk (Union Flag) te vormen. Deze nieuwe vlag had een blauwe achtergrond met een rood kruis in het midden en een wit kruis op de diagonaal van de ene hoek naar de andere. King James bestelde alle Engelse en Schotse schepen om deze vlag op de masten (jackstaff) van elk schip te hangen. Velen geloven dat het daar was dat de moderne Britse vlag de bijnaam "Union Jack" kreeg.
Gedurende deze tijd werden de vlaggen van Engeland en Schotland nog steeds beschouwd als de primaire vertegenwoordiging van elke natie en werden ze veel meer gebruikt dan de Britten.
De vlag van Groot-Brittannië
In 1707 werden Engeland en Schotland officieel verenigd onder het bewind van koningin Anne om Groot-Brittannië te vormen. Ana nam de "Union Flag" aan om een nieuwe natie te vertegenwoordigen en het gebruik van de originele vlaggen van Engeland en Schotland daalde geleidelijk. Nog geen eeuw later, in 1801, sloot Ierland zich aan bij Groot-Brittannië. Zijn vlag bestond uit een rood diagonaal kruis op een witte achtergrond, dat het embleem van St. Patrick, de patroon van het land was. Om de drie landen te verenigen, werden de rode diagonalen van de Ierse vlag gecombineerd met die van de Union Flag om de moderne vlag van het land te vormen.
De Engelse vlagsticker
In Engeland en Groot-Brittannië wordt de vlagsticker zeer gerespecteerd. De vlag mag nooit worden gehesen op dezelfde stam als een andere, omdat dit de ene vlag groter maakt dan de andere. De vlag moet altijd bovenaan staan en nooit op grondniveau. Zodra de vlag gescheurd, vies of oud is, moet deze worden vervangen door een nieuwe. Oudere vlaggen moeten met respect in een privé-ruimte worden verbrand, nooit in de prullenbak worden gegooid.