Inhoud
Een sitcom (situationele komedie) is een televisiegenre waarin terugkerende personages die in gewone omgevingen leven, door komische situaties gaan. Radio was de oorsprong van sitcoms, maar het genre maakte zijn overgang naar televisie in de jaren 1950. Bij het aannemen van scenarioschrijvers hopen de hoofdproducenten van de sitcom dat schrijvers scripts correct kunnen formatteren. Het kennen van de juiste opmaak van een sitcom toont de bekendheid van de schrijver met het genre en de serie.
"Teaser"
De structuur van de sitcom-scripts begint meestal met een "teaser", ook wel "cold open" (letterlijk "koude opening" genoemd). De "teaser" staat voor de eerste twee of drie minuten van de show, die de plot van de aflevering instellen. Voor scripts met dit element moet de schrijver beginnen met het woord "TEASER". Ze bestaan meestal uit een scène met de markering "SCENE A". Het doel van de teaser is om de interesse van kijkers in het programma vast te leggen, zodat ze niet van kanaal veranderen. Deze scène verschijnt vóór de eerste aftiteling.
commercieel
Een van de grote verschillen tussen het schrijven van een scenario voor een film en bijvoorbeeld een sitcom (of een tv-programma) is het toelaten van reclame in de structuur van de tekst. Sponsoringbedrijven zijn de grootste financiers van sitcoms. In dit geval verschijnen commercials na de teaser, na Act I en na Act II. De commercials die tijdens de intervallen van een sitcom worden getoond, staan algemeen bekend als 'Two-Minute Business Interval'.
Multi-camera x Enkele camera
Traditioneel werden alle sitcoms gefilmd in een multi-camera-indeling, wat betekent dat meerdere camera's werden gebruikt om het programma op te nemen. Voorbeelden van sitcoms met meerdere camera's zijn 'I Love Lucy', 'The Cosby Show', 'Seinfield', 'Full House' en 'All in the Family'. Sommige recente sitcoms, zoals 'Scrubs', 'Malcolm', 'Sex in the City' en 'Curb Your Enthusiasm', gebruiken het enkele camera-formaat waarbij slechts één camera de programma. De meeste sitcoms met meerdere camera's zijn geschreven in twee akten, terwijl andere in een enkele camera drie handelingen hebben. Een ander verschil tussen de twee typen is dat de sitcoms met één camera niet voor een publiek worden gefilmd terwijl de camera's op meerdere camera's staan. Een act is een scriptterm voor een groot deel van het programma.
elementen
In termen van sitcoms schrijven, zijn elementen de delen zonder scriptdialogen. De juiste positionering van de elementen maakt het script leesbaarder. Enkele voorbeelden zijn: de scene-header (die beschrijft waar de scène plaatsvindt), de naam van het personage (geschreven boven de dialoog), de soundtrack (geeft aan wanneer een geluid wordt afgespeeld), de rubriek (beschrijft het spraakgedrag van een karakter) en de overgang (het begin en einde van scène-effecten). Elk element heeft een andere spatiëring dan de paginamarge. Ook heeft niet elke sitcom dezelfde opmaak van elementen. Courier lettertype 12 is het standaardformaat in de sitcoms-business.