Inhoud
- Risicofactoren
- symptomen
- diagnose
- chirurgie
- Radiotherapie en chemotherapie
- Niet-steroïde ontstekingsremmende
Kaakkanker wordt meestal veroorzaakt door plaveiselcelcarcinoom. Dit is het meest voorkomende type van orale kanker bij katten, evenals een van de moeilijkst te behandelen. Tumoren aan de voorkant van de onderkaak hebben echter een betere kans op herstel dan die elders of dichter bij de mond gelegen. In tegenstelling tot de bevindingen onder de tong of de bovenkaak, kan lagere kanker operatief worden verwijderd.
Risicofactoren
Bepaalde aandoeningen verhogen het risico van het ontwikkelen van orale ziekten door katten. Katachtigen die in huizen wonen met rokers die 19 sigaretten per dag roken, hebben viermaal meer kans om kaakkanker te krijgen. Het gebruik van de antivlooienkraag was geassocieerd met een vijfvoudig risico, terwijl regelmatig voeden met ingeblikt voedsel, vooral tonijn, ook lijkt toe te nemen. Oudere katten hebben over het algemeen ook een hoog risico, aangezien de gemiddelde leeftijd bij diagnose 12,5 jaar is.
symptomen
Symptomen van deze aandoening kunnen zijn: grote zwelling van de wang of onderkaak, een gat dat niet geneest na een tandverlies en een vreemde geur of zweervorming in de mond. Regelmatige tandheelkundige zorg kan van meet af aan helpen bij het opsporen van kanker.
diagnose
Meestal is een biopsie nodig om de cellen te verzamelen voor onderzoek en om te bepalen of de kanker kwaadaardig is. In dat geval zal het dier waarschijnlijk worden gesedeerd en een kleine hoeveelheid weefsel chirurgisch worden verwijderd. In sommige gevallen kan een minder invasieve procedure worden gebruikt, waarvoor geen anesthesie nodig is: een fijne naaldaspiratie die weefsel uit het gezwollen gebied haalt. Een röntgenfoto kan de diagnose helpen, waardoor het benige materiaal dat door de tumor is vernietigd, zichtbaar wordt. Voorafgaand aan de operatie kan een CT-scan nodig zijn om de grootte en de vorm van de tumor te bepalen.
chirurgie
Kaakkanker kan ertoe leiden dat een deel ervan chirurgisch wordt verwijderd, waar de tumor groeit. Deze procedure wordt mandibulectomie genoemd en wordt vooral gebruikt wanneer de tumor zich voor de onderkaak bevindt. Chirurgie is meestal geen optie voor tumoren op deze locatie. Katten hebben een gemiddelde levensverwachting van vijf tot zeven maanden na dit type procedure.De kans op een terugval is 38%.
Radiotherapie en chemotherapie
Radiotherapie kan worden gebruikt wanneer chirurgie geen optie is, hoewel het de overlevingstijd verlengt in combinatie met mandibulectomie. Het is echter een dure behandeling en kan een ontsteking veroorzaken die ernstig genoeg is om doorvoer door buizen noodzakelijk te maken. Behandelingen die radiotherapie combineren met chemotherapie hebben geen bemoedigende resultaten. De chemo zelf is niet effectief gebleken tegen kaakkanker en wordt meestal niet aanbevolen.
Niet-steroïde ontstekingsremmende
Piroxicam en meloxicam zijn twee niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, vaak voorgeschreven voor artritis. Deze geneesmiddelen interfereren nog steeds met de binding van de enzymen van sommige kankers en hebben dus eigenschappen tegen de ziekte, evenals het vermogen om pijn en ontsteking te beheersen die door de aandoening wordt veroorzaakt. Dierenartsen schrijven deze geneesmiddelen voor voor katten met plaveiselcelcarcinoom.