Inhoud
Veel soorten verlies kunnen leiden tot pijn of emotionele stress. De meeste mensen associëren het gevoel van verdriet met de dood, die de grootste rouwende is. Er zijn andere soorten verlies, zoals het einde van een relatie, verlies van werk of gezondheid, financieel verlies, dierbaren met ernstige ziekten, miskramen en verlies van veiligheid of vriendschap. Zelfs minder intense verliezen, zoals een verandering, afstuderen, huisverkoop of pensionering, kunnen wrok opwekken. Mensen mogen de rouwfasen niet doorlopen in dezelfde volgorde en zelfs niet een of meer van hen.
schok
Tijdens de eerste fase van de rouw beschermt het lichaam zichzelf door schokken, ongeloof en ontkenning. De torpor zorgt voor een emotioneel schild, zodat je niet overweldigd raakt en dit kan weken duren. Wachten op een telefoontje van de geliefde die overleden is of naar de klok kijkt in afwachting van het moment dat ze door de deur binnenkomt zijn veel voorkomende reacties.
droefheid
Verdriet, pijn en schuld vormen de tweede fase van de rouw. Nadat de schok voorbij is, kan de pijn je volledig overweldigen. Openlijk onder ogen zien van dit gevoel zal nodig zijn om deze stap op een gezonde manier te doorlopen. Wroeging is op dit moment erg aanwezig, terwijl je je voorstelt hoe je je liefde beter had kunnen tonen. Deze stage wordt ervaren onafhankelijk van de cultuur over de hele wereld.
onderhandeling
In de derde fase maken veel mensen onwerkelijke beloften die niet kunnen worden nagekomen. Misschien merk je dat je koopjes maakt met God of met een superieure kracht om de geliefde terug te brengen.
boosheid
Tijdens de vierde fase van de rouw kan boosheid uitputting tot gevolg hebben. Hoe constructief het ook mag zijn, zorg ervoor dat andere versleten relaties niet worden vernietigd. De meest voorkomende doelen van al deze woede kunnen God, jezelf en de artsen zijn. Je voelt nog steeds de woede van de geliefde die stierf, in twijfel trekkend waarom hij vertrok.
depressie
Depressie als een vijfde fase kan verschijnen als onderdeel van het proces. Deze fase is een moment van reflectie op zowel goede als slechte herinneringen. Hoewel het geen klassieke klinische depressie is, kan het, als het niet wordt waargenomen, leiden tot andere, meer gecompliceerde kwesties.
angst
Angst en angst vormen de zesde fase van rouw. Er kunnen gedachten ontstaan over zijn dood en die van andere naaste familieleden. Verlies kan nog steeds een trigger zijn voor paniekaanvallen. Je vraagt je misschien af hoe je alle dingen zult bereiken die je nodig hebt en dat je je overweldigd voelt.
hopen
De laatste fase van rouw is met hoop op de toekomst gericht. Hoewel dit niet meteen geluk betekent, kunt u beginnen met het plannen van uw activiteiten voor de toekomst. De pijn zal voorbij zijn, maar de goede herinneringen zullen blijven. De vreugde zal eindelijk komen.