Inhoud
Canine Neuronal Lipofucsinose (LCNC) is een klasse van neurologische problemen die veel hondenrassen treffen, waaronder Amerikaanse Bulldogs, Teckels, Dalmatiërs, Engelse Setters, Border Collies en Dwergschnauzers. Elke race heeft verschillende symptomen, wat detectie nog moeilijker maakt, vooral aan het begin van de ziekte. Helaas is de prognose van de ziekte vrij ernstig. Er is nog steeds geen remedie en de koehond sterft meestal twee jaar na de diagnose.
Veranderingen in loop en houding
Honden met LCNC hebben veel veranderingen in gang en houding. Veel rassen ontwikkelen ongecoördineerde bewegingen in de ledematen in het vroege stadium van de ziekte, vooral in de achterpoten. Naarmate de ziekte voortschrijdt, verliezen veel honden ook de coördinatie van de voorste poten. Spierspasmen treden op bij de voortgang van de ziekte, zelfs wanneer de honden slapen. Sommige rassen ontwikkelen ook tremoren en frequente vallen.
Problemen met zicht
LCNC veroorzaakt zichtproblemen bij het begin van de ziekte. Verschillende rassen vertonen duidelijke visuele tekortkomingen naarmate ze vorderen. Dalmatiërs en Schnauzers worden over het algemeen blind, terwijl Engelse Setters slechts een slecht gezichtsvermogen hebben. Visusproblemen van sommige LCNC-rassen, zoals Teckels en Welsh Corgi's, zijn nog niet gedocumenteerd. De eerste symptomen van visuele problemen zijn het tegen objecten botsen (vaak grote voorwerpen).
Gedragsveranderingen
Gedragsveranderingen verschijnen ook met de voortgang van de ziekte en verschillen tussen rassen. Veel rassen, waaronder de Dalmatiërs, worden agressief tegenover eigenaars, andere mensen en dieren. Veel honden worden angstig, gestrest en hebben zelfdestructief gedrag zoals het slijpen van tanden. Sommige honden met de ziekte hebben problemen bij het gehoorzamen en stoppen met voeden. Bovendien hebben vrouwtjes met LCNC de neiging om hun eigen puppy's te eten. Naarmate de ziekte vordert, vertonen veel rassen tekenen van dementie, die snel verslechtert.
toevallen
Sommige rassen hebben ook epileptische aanvallen, terwijl andere dat niet doen. Bijvoorbeeld: Engelse setters sterven meestal aan ernstige aanvallen op de leeftijd van 26 maanden. Sommige eigenaren meldden dat Schnauzers middelgrote convulsies en tremorcrises hebben. Sommige convulsies zijn zo zwak dat de eigenaars zich niet identificeren. Zowel Chihuahuas als Cocker Spaniels vertonen weinig aanvallen in LCNC.