Inhoud
- Concentratiekampen alleen voor vrouwen
- Verschillende behandeling door Duitse soldaten
- Zwangere vrouwen tijdens de Holocaust
- Vrouwen in verzetsgroepen
Het naziregime richtte zich tijdens de Holocaust op alle Joden, zodat de ervaringen van joodse vrouwen in het algemeen niet veel verschilden van die van mannen. Het zou echter onnauwkeurig zijn om te zeggen dat Joodse vrouwen en mannen altijd op dezelfde manier werden behandeld. Terwijl Joodse vrouwen en mannen bruut werden vervolgd vanwege de 'misdaad' van het zijn van Joden, was genderspecifieke behandeling helemaal niet ongebruikelijk tijdens de Holocaust.
Concentratiekampen alleen voor vrouwen
Het nazi-regime had gebieden binnen concentratiekampen die waren aangewezen voor vrouwelijke gevangenen. Ze hadden zelfs velden die volledig bestemd waren voor vrouwen. De grootste van deze kampen was Ravensbrück, die in mei 1939 werd geopend. Toen het kamp in 1945 door Sovjet-troepen werd bevrijd, waren daar meer dan 100.000 vrouwen gevangengezet. In 1942 werd in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau een complex om vrouwelijke gevangenen te huisvesten gevestigd, het eerste werd overgebracht van Ravensbrück. In Bergen-Belsen werd in 1944 nog een kamp voor alleen vrouwen opgericht.
Verschillende behandeling door Duitse soldaten
Oorspronkelijk was het nazi-regime gericht op het arresteren en gevangen zetten van voornamelijk joodse mannen, hoewel al snel duidelijk werd dat de nazi-ideologie beweerde dat elke joodse persoon uitgeroeid zou moeten worden. Dat gezegd hebbende, kregen vrouwen te maken met veel specifieke vormen van intimidatie en genderstraf. Ze werden gedwongen om vernederende taken uit te voeren, zoals het schoonmaken van straten met onderkleding en werden gedwongen zich uit te kleden voor groepen Duitse soldaten. Joodse vrouwen in de concentratiekampen kregen dezelfde vreselijke behandeling als de joodse mannen, maar aangezien vrijwel alle soldaten die zich in deze kampen bevinden mannen waren, werd de behandeling van vrouwen vooral vernederend. De kledingzoektochten, die werden uitgevoerd toen de gevangenen werden vervolgd, vormden een vorm van seksuele intimidatie en hoewel het taboe was dat een Duitser seks had met een joodse persoon, was aanranding en verkrachting tegen vrouwen gebruikelijk.
Zwangere vrouwen tijdens de Holocaust
Zwangere vrouwen werden vaak het slachtoffer van speciale behandelingen in de vorm van brutale medische experimenten. Een bijzonder gruwelijke ervaring van vrouwen die net bevallen waren, waren "doktoren" die hun borsten bedekten met tape zodat ze hun baby's geen borstvoeding konden geven. Het doel hiervan was om de weerstand van zowel moeder als kind te testen. Dit was ongelooflijk pijnlijk voor de moeder en resulteerde vaak in de dood van de verhongerende baby. Pijnlijke ervaringen bij het ontdekken van nieuwe sterilisatietechnieken werden ook gemaakt bij vrouwelijke gevangenen, en duidelijk waren zwangere vrouwen vaak de eerste die werden geëxecuteerd.
Vrouwen in verzetsgroepen
Veel vrouwen speelden een cruciale rol in verschillende verzetsactiviteiten tijdens de Holocaust, vooral diegenen die betrokken waren bij socialistische, communistische en zionistische bewegingen. Ze fungeerden vaak als boodschappers om berichten te bezorgen aan getto's in Polen, en velen dienden in partijdige eenheden in Oost-Polen en de Sovjet-Unie. Andere vrouwen waren lid van hulp- en reddingsoperaties in het door de nazi's bezette Europa. Enkele opmerkelijke vrouwen die betrokken zijn bij verzetsbewegingen waren de leider van de Slowaakse Joodse gemeenschap, Gisi Fleischmann, die veel Joden hielp te ontsnappen naar Palestina; Joodse parachutist Hannah Szenes en vijf vrouwen die buskruit naar de verzetsleiders smokkelden die het gebruikten om een gaskamer in Auschwitz op te blazen en verschillende SS-officieren te vermoorden.