Inhoud
Spijsvertering is een zeer complex proces waarbij het menselijke lichaam het opgenomen voedsel opsplitst in kleine delen die het lichaam kan gebruiken voor processen zoals cellulaire ademhaling. De rol van de maag in dit proces is van vitaal belang, maar een even belangrijk deel wordt toegeschreven aan lever en gal. Een studie van de componenten van gal en hoe deze componenten werken onthult waarom het zo cruciaal is voor de spijsvertering.
definitie
Gal is een vloeistof geproduceerd door de lever en opgeslagen in de galblaas. Het is een spijsverteringsstof waarvan de kleur varieert van geelachtig tot bruin, afhankelijk van de concentratie en het exacte percentage van elke component.
componenten
Volgens de Colorado State University en Gallbladder Attack, is de gal gemaakt van water, fosfolipiden, galzuren, galzouten en galpigmenten. Het bevat ook elektrolyten, bilirubine en cholesterol.
functies
Colorado State University en Gallbladder Attack verklaren dat gal twee hoofdfuncties heeft. Ten eerste werkt het op een meer basaal niveau als een oppervlakteactieve stof die de goede en slechte stoffen in het lichaam scheidt. Het helpt het lichaam bij het verwijderen van afvalproducten zoals bilirubine en cholesterol. De rol ervan lijkt in veel opzichten sterk op die van de nier. Om dit te doen, breekt de gal de stoffen af die aanwezig zijn in het voedsel, daarom wordt het besproken in termen van het spijsverteringsproces. De zuren in de gal absorberen de vetten en vitamines die worden opgelost in vet in de dunne darm. Zonder vitaminen en vetten zou geen enkele cel in het menselijk lichaam kunnen functioneren.
Productie en stroom
Levercellen, hepatocyten genoemd, produceren gal. Deze "initiële" gal wordt afgevoerd via de galkanalen. Als dit gebeurt, verdunnen de epitheelcellen de gal in een waterige oplossing. De gal komt in de lever (sfincter van Oddi), reist door de ductus pancreaticus en uiteindelijk leegt het in de twaalfvingerige darm (eerste deel van de dunne darm).
Soms is de sluitspier van Oddi gesloten tijdens de productie van gal. Dit kan gebeuren als de persoon enige tijd niet is gevoerd en daarom geen gal nodig heeft om het voedsel te verbreken. In dat geval gaat de gal naar de blaas, die deze voor later opslaat. Terwijl de gal in de galblaas blijft, wordt hij erg geconcentreerd, omdat het lichaam water en elektrolyten absorbeert, evenals het vrijkomen van cholesterol in de gal. Gal lost dit cholesterol op, zodat het lichaam er vanaf komt. Wanneer de persoon opnieuw voedt, zal het duodenum cholecystokinine afgeven, wat de galblaas stimuleert om de geconcentreerde gal vrij te maken.
Veel voorkomende problemen
Veelvoorkomende problemen in verband met galproductie zijn onder meer galreflux (vergelijkbaar met zure reflux) en galstenen. Een geringe productie van gal kan leiden tot tekorten in de spijsvertering, wat uiteindelijk leidt tot tekorten aan bepaalde voedingsstoffen.