Inhoud
Bindingshoeken verwijzen naar de hoeken die ontstaan bij de vorming van moleculaire verbindingen. Wanneer ze worden gemaakt, zijn verschillende hoeken mogelijk, gebaseerd op de oriëntatie van de atomen en elektronen. Moleculaire geometrie is dus belangrijk voor de waarde van hoeken. De standaardtypes van moleculaire vormen die ontstaan wanneer alleenstaande elektronenparen niet aanwezig zijn in het centrale atoom zijn: lineair, vlak driehoekig, tetraëdrisch, driehoekig piramidaal en octaëdrisch. De aanhechtingshoek kan worden berekend op basis van de vorm van het molecuul.
Stap 1
Analyseer de formule van de moleculaire verbinding en teken de Lewis-structuur door het juiste atoom in het midden te plaatsen en het aantal valentie-elektronen te tellen. De juiste dubbele, drievoudige en enkele bindingen kunnen worden gemaakt, afhankelijk van het aantal elektronen dat nodig is voor de structuur.
Stap 2
Pas de afstotingsmethode van de elektronenparen van de valentieschil toe op de Lewis-structuur. Om dit principe te gebruiken, moet u het aantal elektronenparen tellen. Dit omvat zowel alleenstaande als gebonden paren. In het model kunnen dubbele en drievoudige verbindingen worden behandeld als enkele verbindingen.
Stap 3
Maak een onderscheid tussen het aantal verbindingsparen en het aantal alleenstaande paren. Als de moleculaire structuur geen solitaire paren heeft, dan is deze lineair, driehoekig, vlak, tetraëdrisch, driehoekig, piramidaal en octaëdrisch. Een lineaire vorm heeft twee verbindingsparen en een hoek van 180º. Een platte driehoekige verbinding heeft drie aansluitingen en een hoek van 120º. Een tetraëdrische vorm heeft vier verbindingen en een hoek van 109,5º. Een driehoekige piramidevorm heeft vijf verbindingen op 120 ° tussen equatoriale verbindingen en 90 ° tussen axiale verbindingen. Een octaëdrische vorm heeft zes aansluitingen en verbindingshoeken van 90 °.
Stap 4
Bepaal of het molecuul al dan niet eenzame bindingen heeft. Als ze dat doet, tel dan eerst het aantal telefoontjes. Dit geeft de algemene geometrie aan, terwijl het aantal alleenstaande paren de moleculaire geometrie aangeeft. Een molecuul met twee bindende paren en een solitair paar heeft dus een platte driehoekige vorm. Het heeft verbindingshoeken van minder dan 120º. Een molecuul met drie paar bindingen en een solitair paar heeft de piramidale tetraëdrische vorm, en een met twee paar bindingen en twee solitaire paren is tetraëdrisch gevouwen. Beide vormen hebben verbindingshoeken kleiner dan 109,5º. Een molecuul met vier bindingsparen en een solitair paar is piramidevormig driehoekig met T-geometrie en bindingshoeken van minder dan 90º. Een molecuul met twee paar bindingen en drie solitaire paren heeft een lineaire bipiramidale driehoekige vorm en een hoek van 180º in het axiale vlak. Een molecuul met vijf paar bindingen en een solitair paar heeft een vierkante piramidale octaëdrische vorm en hoeken van minder dan 90º. Een molecuul met vier paar bindingen en twee solitaire paren heeft een platte vierkante octaëdrische vorm en hoeken van minder dan 90º