Inhoud
Het Romeinse rijk was een opmerkelijk onderdeel van de menselijke geschiedenis. Het heeft meer dan 700 jaar gedijt en de ineenstorting in 476 na Christus kan worden gekoppeld aan verschillende interne en externe oorzaken. Met de val van Rome was de overgang verre van gemakkelijk, waardoor de wereld gedwongen werd zichzelf opnieuw uit te vinden gedurende een lange periode.
Het begin van het einde
Het Romeinse rijk viel niet van de ene dag op de andere. Ten eerste was het verdeeld tussen het Oost-Romeinse rijk, met zetel Constantinopel en het Romeinse Rijk van het Westen, geregisseerd door verschillende leiders. Deze dubbele regering was een nieuw concept dat het rijk verzwakte. Leiderschapsstrijd en een steeds zwakkere regeringsmacht hielpen de ruimte vrij te maken voor andere groepen, zoals Grieken en Byzantijnen, om niet langer samen te werken. Met hun verzwakte fundamenten konden externe machten de Romeinen afschaffen.
barbaren
Externe militaire dreigingen waren een belangrijke oorzaak van de val van Rome en de gevolgen ervan verspreidden zich over het hele rijk. Tijdens hun dagen van voorspoed en verovering waren veel vijanden van Rome verspreide stammen die in een klein aantal dorpen leefden. Nadat Rome was verdeeld, begon een machtige groep, bekend als Huns, naar het westen te verplaatsen, waarbij het aantal toeneemt met elke nieuwe gevangene en bondgenoot. Mensen van alle geledingen van het leven waren bereid om de vruchten van oorlog te plukken. Ze bleven druk uitoefenen onder het Romeinse rijk, terwijl naties zoals Rusland krachtig en verfijnd werden. Wat barbaarse dorpen in Duitsland waren, werd al snel 2300 steden met muren. Uit deze werden de landen Denemarken, Zweden en Polen geboren. Ondertussen zaten groepen zoals de Arabieren en de Saracenen van India en Spanje nerveus en tevreden ermee. Zodra hun vijanden bij elkaar kwamen, werd het Romeinse rijk omringd door een nieuwe competitie zonder behoorlijk leiderschap om ermee om te gaan.
Economische problemen
De Romeinse economie werd beïnvloed door gedevalueerde valuta en hoge inflatie. Aangezien al het geld naar de nationale defensie gaat, zijn de belastingen verhoogd om te compenseren. Weinig mensen hadden echt een kans om te genieten van de welvaart van Rome. De waarde van het Romeinse geld daalde tot een punt waar uitwisseling de voorkeur verdiende boven betalen met geld. Veel Romeinen verloren ook hun baan vanwege de goedkopere slavenarbeid. Als gevolg hiervan heeft de overheid de arbeidersklasse gesubsidieerd. Veel werknemers kozen er simpelweg voor om van dergelijke subsidies te leven, wat de overheid nog meer geld kostte.
Overdreven uitbreiding
Een belangrijke reden voor de ineenstorting van het Romeinse rijk was de geografische omvang van zijn militaire veroveringen. Constante expansies van Rome vereisten meer middelen en menselijke macht om hun grenzen te verdedigen. Bovendien hadden de veroverde beschavingen een hekel aan de Romeinen, dus rebellie was een constant probleem. Al deze moeilijkheden vereisten zeer hoge militaire uitgaven en werving. Menselijk kapitaal werd zo schaars dat zelfs overwonnen samenlevingen het leger konden binnengaan. Vandaar dat de barbaren diep inzicht hebben gekregen in de tactieken van de Romeinse strijd.
effecten
Ongeacht de redenen, Rome had een diepgaande invloed op de wereld. Toen de infrastructuur van het rijk viel, ook de kwaliteit van het leven. Wat volgde was de donkere Middeleeuwen die kunnen worden verdeeld in twee afzonderlijke gebieden. De eerste was tot 700 na Christus vanwege de vernietiging van handel en infrastructuur. Na een kleine wedergeboorte vond de tweede daling plaats rond 1000 na Christus vanwege de invallen van Viking in Scandinavië en Magyars in Hongarije. In wezen is elke stabiliteit die Rome heeft gegeven verdwenen en moesten verschillende nieuwe naties op zichzelf bouwen.