Inhoud
Saccharomyces cerevisiae is een eencellige schimmel die bekend staat als gist. Dit soort gist wordt gebruikt om brood te maken en is ook belangrijk in de bierindustrie. Het heeft echter unieke kenmerken die het ook ideaal maken in de studie van DNA-schade en -herstel. De levenscyclus ervan verschilt van die van vele andere gisttypen en betreft zowel aseksuele als seksuele voortplanting.
Typen cellen
Saccharomycles cerevisiae kunnen voorkomen als een haploïde cel, die de helft van het normale aantal chromosomen bevat (in dit geval bevat de haploïde cel 17 chromosomen). Twee haploïde cellen kunnen binden om diploïde cellen te vormen. Het derde type cel, bekend als afkeer of sporen, wordt gevormd door het proces van meiose.
proliferatie
Saccharomyces cerevisiae reproduceert via een aseksueel proces dat bekend staat als ontluiken. Tijdens het malen kan de 'moeder'-haploïde cel twee kleinere cellen produceren die moeten groeien voordat ze kunnen malen. Deze proliferatie van cellen of ontkiemen zal niet optreden als er niet genoeg voedingsstoffen zijn, of als andere gistcellen beschikbaar zijn voor paring.
paring
Saccharomyces cerevisiae bestaat als twee soorten haploïde cellen: a en α. Deze twee soorten cellen paren samen om een diploïde cel met een kern te vormen. Om copulatie te bevorderen, produceert elke cel feromonen die het ontkiemingsproces onderbreken en de celgroei remmen, waarbij elke cel slechts één kopie van elk chromosoom heeft en resulteert in het diploïde product van paring.
Sporulatie en meiose
Meiose is een proces van seksuele voortplanting waarbij een cel zich in vier deelt, elk bekend als sporen. Diploïde cellen gevormd door paring kunnen meiose ondergaan wanneer zij stikstof en koolstof vereisen. De vier sporen worden bij elkaar gehouden door de muur van afschuw. Wanneer de wand vermindert, worden individuele sporen of haploïde cellen vrijgegeven.
ontkieming
Kieming is het proces waarbij een inactieve of ondeelbare spore begint te groeien. Kieming begint wanneer er voldoende voedingsstoffen zijn. Wanneer de sporen groeien, kunnen ze het proces van paren of grommen beginnen, afhankelijk van alleen omgevingsfactoren.