Inhoud
Vrije concurrentie is een van de kenmerken van het kapitalisme, een soort economisch en sociaal systeem dat gebaseerd is op de privatisering van kapitaal, productiemiddelen, arbeid en handel. Winsten worden uitgekeerd aan eigenaren of gebruikt om te investeren in technologie en industrie. Er zijn vijf basisprincipes van het systeem die algemeen worden aanvaard als sleutelelementen van zijn welvaart.
Individuen
Wil een kapitalistische samenleving succesvol zijn, dan moeten er individuen zijn die optreden als consumenten, arbeiders en investeerders. Consumenten beïnvloeden productiepatronen door aankoopbeslissingen. Werknemers bepalen welke banen ze moeten creëren en op welke markten ze werk zoeken. Investeerders bepalen hoeveel geld ze moeten besparen en hoeveel ze willen investeren om bedrijven te helpen groeien.
Bedrijf
Zakelijke bedrijven bepalen wat ze produceren en waar de productie moet plaatsvinden en beïnvloeden de aankopen. Bedrijven proberen de beslissingen van consumenten te beïnvloeden met behulp van marketing en reclame om hun winst te maximaliseren. Dit is de drijvende kracht achter de kapitalistische samenleving.
De markt
De vrije markt is het knooppunt voor het uitwisselen van producten en diensten. In een kapitalistische samenleving worden producten en diensten voornamelijk gecontroleerd door vraag en aanbod, maar ook door concurrentie. Er zijn wetten om concurrentie op de vrije markt aan te moedigen en om monopolies te vermijden.
Inkomen
De inkomsten die in een kapitalistische samenleving worden verdiend, zijn voornamelijk afhankelijk van vaardigheden, samen met vraag en aanbod. Mensen met zeldzame vaardigheden zijn veel meer waard op de vrije markt en vragen mogelijk hogere lonen.
De regering
In de kapitalistische economie wordt de markt niet gecontroleerd door de overheid (een systeem dat bekend staat als laissez faire), maar wordt ze er nog steeds door gereguleerd. De overheid maakt wetten om consumenten te beschermen en ervoor te zorgen dat concurrentie wordt gehandhaafd of bevorderd.