Inhoud
- Wervelboog en wervelkolom
- Delen van de wervelboog
- Wervelboogprocessen
- Wervelboogdefecten en -verwondingen
In de anatomie is de wervel (of neuronale) boog een cirkel van botten die langs de achterste zijde van de wervelkolom loopt. Het is niet samengesteld uit kolommen, hoewel het deel uitmaakt van de wervelkolom en essentieel is voor onze overleving. Daarnaast houdt de boeg toezicht op verschillende processen, zoals gewrichts- en spierhechting.
Wervelboog en wervelkolom
De wervelboog stijgt dorsaal naar de zijkant van de wervelkolom die het ruggenmerg omringt en beschermt. De totale structuur bestaat uit 33 wervels verbonden door gewrichten en schijven die de flexibiliteit van de rug mogelijk maken, terwijl de ligamenten en spieren de wervelkolom stabiliseren, zodat onze romp niet als gelatine valt. Deze kolom bestaat uit vier antero-posterior bochten: thoracaal, sacraal, cervicaal en lumbaal.
Delen van de wervelboog
De wervelboog omvat het foramen (dat het ruggenmerg en de hersenvliezen huisvest), een paar pedikels (die de wervelboog en wervelkolom verbinden) en een paar bladen (die samenvloeien om een dak voor de boog te voltooien).
Wervelboogprocessen
De wervelboog ondersteunt zeven processen. Vier gezamenlijke processen (twee bovenste en twee onderste) die helpen de wervelkolom te stabiliseren, twee transversale processen (die de bewegingen coördineren tussen de spieren van de wervelkolom en de ligamenten) en een netelig proces, een dunne projectie vanaf de achterkant van de ruggengraat. waaraan spieren en ligamenten zijn verbonden. Deze projectie kan worden gevoeld als een reeks uitsteeksels onderaan in de rug.
Wervelboogdefecten en -verwondingen
De wervelboog is onderhevig aan verschillende aangeboren afwijkingen en laesies. Bijvoorbeeld, een bilateraal gescheiden neurale boog kan interfereren met gezamenlijke processen. De breuk van de synchondroses resulteert in vertebrale botsegmenten die elkaar niet zullen ontmoeten tijdens het genezingsproces. Problemen kunnen ook ontstaan door abnormale conformaties van de messen die resulteren in pseudo-gewrichten van de pedikels. In een onderzoek uitgevoerd door de Spinal Research Unit van het Harlow Wood Orthodontic Hospital, werden 40 patiënten met spondylotale defecten van de lumbale wervelkolom geëvalueerd door middel van magnetische resonantie beeldvorming en vergeleken met een controlegroep. De studie concludeerde dat de groep met spondylotische defecten meer kans had te lijden aan neurale boogdefecten als gevolg van schijfdegeneratie.