Inhoud
Hogere organismen bevatten cellen die veel membraangebonden structuren vormen die organellen worden genoemd. De membranen die deze organellen omringen, dienen als barrières die de cel in compartimenten verdelen. Dit helpt cellen om specifieke functies uit te voeren in bepaalde interne regio's.
Classificatie
De cellen kunnen prokaryoot of eukaryoot zijn. Prokaryoten (zoals bacteriën) hebben geen membraangebonden kern en organellen. Eukaryoten - die aanwezig zijn in dieren, planten, protisten en schimmels - hebben verschillende compartimenten, waaronder verschillende organellen en een kern met DNA.
Soorten
Volgens het boek "Molecular Biology of the Cell" omvatten celcompartimenten het cytoplasma, de kern, het endoplasmatisch reticulum, de endosomen, het Golgi-apparaat, de lysosomen, de mitochondriën en de peroxisomen. Selectief permeabele membranen - die sommige stoffen toelaten, terwijl ze andere beperken - isoleren deze compartimenten, elk met zijn eigen onderhoudsfuncties.
Bezetting
Door compartimentering kunnen eukaryote cellen gelijktijdig incompatibele chemische reacties uitvoeren. Het vergroot ook het oppervlak van celmembranen, wat nodig is voor het verkrijgen van voedingsstoffen en het uitscheiden van afval.Compartimentering is dus een middel om het oppervlak van het membraan te vergroten zonder de celgrootte te vergroten.