Inhoud
Zeesterren kunnen verloren ledematen - en zelfs lichaamsdelen - regenereren nadat ze gewond zijn geraakt. Ze doen dit om wonden te helen en zichzelf te reproduceren. Als je een zeester in vijf delen snijdt, elk met een originele arm en een segment van de centrale arm, zullen vijf nieuwe sterren van de zee groeien.
Regeneratief proces
Zeester regenereert door een driefasig proces. De reparatiefase geneest de blootgestelde wond. Hierna begint de regeneratieve fase.Daarin creëert het lichaam van de zeester nieuwe cellen en begint het groeiproces. Uiteindelijk, tijdens de geavanceerde regeneratieve fase, begint de proliferatie van brede cellen. Natuurlijke groeifactoren bepalen de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor het vormen van patronen tijdens de laatste fase. Als iets interfereert met of afwijkingen veroorzaakt aan dit patroon wanneer de zeester regenereert, kan het eindresultaat vervormen.
Zelfklonering
Het vervangen van ontbrekende ledematen is niet de enige manier om een zeester te regenereren. Ze kunnen zich ook aseksueel reproduceren door stukjes van hun eigen lichaam te verwijderen. Elk van deze segmenten heeft het potentieel om een nieuw dier te creëren dat genetisch identiek is aan anderen die van hetzelfde dier komen. Zeesterren gebruiken deze techniek ook om zichzelf te klonen na een aanval of verwonding die hun lichamen in segmenten scheidt - het was gebruikelijk dat oestervissers zeesterren sneden voordat ze terug naar de zee werden gebracht, omdat ze dachten dat ze de dieren aan het doden waren, in feite verhoogde hun bevolking.
Centrale schijf
Meestal kan een zeester niet worden gekloond, tenzij de kloon een deel van de centrale schijf bevat (die, zoals de naam al zegt, het centrale deel van het lichaam van de zeester is). Een afgehakte arm met een deel van de centrale schijf zal een kloon creëren, maar een deel weggesneden van het midden zal dat niet doen. Toch zal een afgehakte arm soms extra armweefsel creëren.
Regeneratie zonder de centrale schijf
Hoewel klonen zonder de centrale schijf nogal atypisch is, hebben onderzoekers het al waargenomen in de Linckia diplax-soort. De lange en dikke armen die uit deze soort gesneden zijn, kunnen een nieuwe kleine centrale schijf genereren met vier kleine armen, die vervolgens op ware grootte groeien. Wetenschappers weten niet zeker of dit vermogen alleen aanwezig is in opzettelijk weggegooide leden, zoals bij ongeslachtelijke voortplanting, of dat een ledemaat die tijdens een aanval wordt afgesneden ook een nieuwe kan genereren.
