Inhoud
Vrouwelijke genitale piercings zijn volledig veilig wanneer ze worden toegepast door een erkende professional. Kies een ervaren piercer met wie u zich op uw gemak voelt om de procedure en opties voor uw anatomie te bespreken. De meeste vrouwelijke genitale piercings duren zes tot acht weken om te genezen. Problemen tijdens genezing zijn mogelijk als u de reinigings- en verzorgingsrichtlijnen van uw piercer negeert.
Scheur of breek
Een vrouwelijke genitale piercing kan tijdens of na het genezingsproces worden gescheurd of gescheurd. Tranen of breuken komen meestal voor tijdens het proces terwijl het priemkanaal zich nog steeds vormt. Krachtige seksuele activiteit kan een scheur of breuk van dit kanaal veroorzaken. In het ergste geval worden de sieraden van de genitale piercing uit de huid gescheurd.
Vrouwelijke genitale piercings zullen minder snel scheuren of breken als je seksuele partner voorzichtig is wanneer ze in contact komt met de piercing.
Als je genitale piercing pijn doet of je voelt dat het tijdens het vrijen wordt getrokken, kan het veranderen van de positie of het stoppen van de handeling pijn verlichten of breuk voorkomen.
infectie
Infecties zijn mogelijk bij vrouwelijke genitale piercings als de nabehandeling niet correct wordt uitgevoerd tijdens genezing, als geslachtsgemeenschap of orale seks onbeschermd is of als u een niet-professionele persoon de piercing laat toepassen.
Het aanraken van de piercing zonder je handen te wassen en het verwaarlozen om het schoon te maken, kan bacteriële infecties tot gevolg hebben. Zelfs in een monogame relatie zijn condooms nodig om zichzelf te beschermen tijdens de genezingsperiode. Bacteriën van de huid en vloeistoffen van uw partner kunnen infecties veroorzaken.
Een niet-professioneel gebruik van vuile naalden en instrumenten die niet zijn gesteriliseerd of onjuist zijn gesteriliseerd, kan leiden tot de overdracht van ziekten zoals hepatitis C.
Zenuwbeschadiging
Een zenuwbeschadiging kan optreden bij een vrouwelijke genitale piercing als deze wordt aangebracht door een piercing van een beginner of door een niet-professionele persoon. Als de piercer geen anatomische training heeft, is het risico op zenuwbeschadiging groot. Cliënten verwijzen bijvoorbeeld vaak naar een piercing op de voorhuid van de clitoris - het stuk stof dat de clitoris bedekt - als een piercing op de clitoris. Als een niet-professioneel persoon niet weet hoe hij het verschil tussen de twee piercings moet uitleggen aan de cliënt en zich niet bewust is van de juiste positionering, kunnen de zenuwen tijdens de procedure worden doorgesneden.
migratie
Migratie is mogelijk op vrouwelijke genitale piercings. Hoewel het een relatief pijnloos proces is, laat de migratie je achter met littekens en geen sieraden of piercings. Tijdens migratie verwerpt je lichaam de sieraden en werpt het uit. Migratie vindt plaats wanneer de piercing zeer oppervlakkig wordt toegepast, en zeer dicht bij het einde van het lichaamsdeel. Bijvoorbeeld, de piercings op de voorhuid van de clitoris worden aan het begin van de capuchon geplaatst, maar een onervaren piercer kan de sieraden in het midden of eind zetten. Bij een binnenste of buitenste lippiercing kan een zwaar sieraad het migratieproces versnellen wanneer de piercing dichtbij de rand van de lippen wordt geplaatst.