Inhoud
- introductie
- Systemische arteriële hypertensie
- Hartfalen
- Gastro-oesofageale refluxziekte
- Maagzweer
- Virale hepatitis
- schistosomiasis
- Nierinsufficiëntie
- Chronische obstructieve longziekte
- Diabetes Mellitus
- astma
introductie
Menselijke ziekten worden ingedeeld naar hun oorsprong. Ze kunnen bijvoorbeeld infectieus zijn, zoals die veroorzaakt door micro-organismen, of ontstaan als gevolg van een verandering in ons eigen lichaam, zoals diabetes, hartfalen en hoge bloeddruk. Daarnaast hebben veel van hen verschillende oorzaken, zoals eetgewoonten, dagelijkse activiteiten, de werkomgeving en genen. Daarom is frequent medisch overleg van essentieel belang, zodat u elke ziekte kunt identificeren, als u die hebt, twijfel kunt ophelderen en behandelen voordat het beeld zich tot iets ernstigers ontwikkelt.
Systemische arteriële hypertensie
Een persoon van wie de bloeddruk gemeten door een getrainde gezondheidswerker boven de normale waarden ligt, wordt als hypertensief beschouwd. Naast het treffen van meer dan een miljard mensen in de wereld, verhoogt deze ziekte het risico op andere ernstige aandoeningen, zoals een beroerte en een hartaanval, die een risico op overlijden vertegenwoordigen. Hypertensie veroorzaakt ook schade aan de nier door de jaren heen, dus medische controle is noodzakelijk om de druk te verlagen voordat dit orgaan zwaar beschadigd is.
Hartfalen
Hartfalen is in feite de inefficiëntie van het hart om bloed te pompen in hoeveelheden die voldoende zijn om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Elke ziekte die verlies van een deel van de hartspier, verhoogde druk of een verhoogd bloedvolume veroorzaakt, kan leiden tot hartfalen. Symptomen kunnen kortademigheid zijn bij het uitvoeren van een bepaalde inspanning of bij het naar bed gaan zonder kussens, zwelling en verwijding van de aderen van de nek.
Gastro-oesofageale refluxziekte
De slokdarm is als een buis die het voedsel dat je doorslikt naar de maag brengt, waar het wordt opgeslagen en gedeeltelijk verteerd. Reeds de reflux is de terugkeer van het maagzuurgehalte naar de slokdarm die naar de mond reikt, waardoor in de loop daarvan verbranding, hoest, tandheelkundige veranderingen en slechte smaak ontstaan. Het komt vaker voor als de persoon ligt en daarom wordt aanbevolen de laatste maaltijd van de dag drie uur vóór het slapengaan te doen. Deze ziekte treft mannen meer dan vrouwen en kan zweren, bloedingen, verminderde ruimte voor doorgang van voedsel, veranderingen in het oppervlak van de slokdarm en zelfs kwaadaardige tumoren veroorzaken.
Maagzweer
Maagzweren zijn als maagwonden veroorzaakt door onbalans in de productie van maagzuur. Tot de hoofdoorzaken van deze ziekte behoren infecties door de bacterie Helicobater Pylori (H.pylori) en het gebruik van bepaalde ontstekingsremmende geneesmiddelen.De bacterie produceert een ontsteking die de regulatie van de zuurafgifte verandert door het oppervlak van de maag aan te raken. Ontstekingsremmende middelen, zoals acetylsalicylzuur, verminderen de bescherming van de maagwand tegen de destructieve werking van spijsverteringszuren. Ernstige ziekten of uitgebreide operaties kunnen ook indirect kleine zweren in de maag veroorzaken.
Virale hepatitis
Deze ziekte komt bijvoorbeeld voor tijdens infectie met het hepatitis-virus en veroorzaakt ongemak, misselijkheid, verminderde eetlust, pijn in het abdominale gebied en geelachtige huid, ook wel geelzucht genoemd. Virale hepatitis is een variabele ziekte, die mild of ernstig kan zijn. Het kan spontaan genezen, terugvallen (periodes van afwisselende verbeteringen met terugvallen) of chronisch zijn. De incubatietijd, dwz de tijd tussen contact met het virus en de manifestatie van de eerste symptomen, varieert van twee tot 20 weken. Deze ziekte heeft twee fasen: de pre-icterische, die gepaard gaat met vermoeidheid, misselijkheid, verlies van eetlust en pijn in de leverstreek; en geelzucht, wanneer de huid geel wordt, donkere urine, verhoogde misselijkheid en vermoeidheid, en ontlasting kan witachtig zijn.
schistosomiasis
Schistosomiasis, in de volksmond bekend als de buik van water, is een veelvoorkomende en problematische ziekte in onderontwikkelde landen. De manifestaties beginnen met ontsteking en jeuk op de plaats van binnenkomst van het micro-organisme na het zwemmen in een vervuilde vijver. Vervolgens, tussen 20 en 50 dagen na contact, beginnen micro-organismen eieren in de aderen van de dikke darm te leggen, die verschillende symptomen veroorzaken, zoals koorts, koude rillingen, malaise, diarree, gewichtsverlies, hoesten en kortademigheid. De ziekte kan chronisch zijn en ernstige schade aan de lever veroorzaken, wat leidt tot de ophoping van vocht, de waterbuik.
Nierinsufficiëntie
De nier is het orgaan dat verantwoordelijk is voor het filteren en verwijderen uit het bloed van de stoffen die het lichaam weg wil gooien. Het is waar de urine wordt aangemaakt, wordt opgeslagen in de blaas en binnenkort wordt geëlimineerd. Het verlies van de nierfunctie kan plotseling zijn en in korte tijd leiden tot ernstige klinische aandoeningen, of kan chronisch zijn, langzaam evoluerend door de jaren heen. De belangrijkste oorzaken zijn een verminderd bloedvolume, urinewegobstructie door nierstenen, schade veroorzaakt door auto-immuunziekten (waarbij het organisme de nier aanvalt) of letsel door het gebruik van bepaalde geneesmiddelen. De meest voorkomende gevolgen zijn vochtretentie, zwelling en ophoping van schadelijke stoffen in het lichaam.
Chronische obstructieve longziekte
Deze ziekte, die gewoonlijk wordt geassocieerd met roken, treedt op bij onomkeerbare betrokkenheid van de luchtwegen van de longen. Het manifesteert zich in de vormen van longemfyseem en chronische bronchitis. In de eerste plaats wordt longweefsel aangetast door luchtvervuiling of sigarettenrook, waardoor het functionele gebied wordt verkleind en de efficiëntie van de ademhaling wordt verminderd. Bij chronische bronchitis treedt meer slijmproductie op en daarom is er een frequente hoest- en sputumproductie (afscheiding). Bij beide ziekten is het belangrijkste symptoom het gebrek aan lucht, dat ook vaak de hoest is, verhoogde productie van sputum en wheezes (klinkt schril tijdens de ademhaling).
Diabetes Mellitus
Diabetes mellitus, in de volksmond alleen bekend als diabetes, bestaat uit veranderingen in de manier waarop het lichaam suikers gebruikt, zoals glucose, waardoor hyperglycemie (verhoogde bloedglucose) wordt veroorzaakt. Insuline, waarvan het effect wordt aangetast, stimuleert sommige soorten cellen in het lichaam om bloedsuikers te kunnen absorberen. Type 1 diabetes wordt gekenmerkt door lage secretie van insuline door de pancreas en komt vaker voor bij kinderen en jonge volwassenen. Type 2-diabetes is de weerstand van het lichaam tegen insuline, dat wil zeggen, het kan zijn doel niet bereiken en komt vaker voor bij obese mensen ouder dan 40 jaar. Daarom, als de cellen deze suikers niet kunnen absorberen, hopen ze zich op in het bloed, waardoor ze bijvoorbeeld het volume van urine-, been- en hartverwondingen en hart- en nierproblemen en seksuele impotentie verhogen.
astma
Hoewel astma tot nu toe onbekend is, omvat het drie onafhankelijke mechanismen: luchtwegobstructie en -ontsteking en hoge gevoeligheid voor normaal onschadelijke stimuli. Het is een veelvoorkomende aandoening en verschijnt meestal vóór de leeftijd van 25 jaar. De diagnose astma is veel gegroeid sinds 1970, vooral in geïndustrialiseerde landen, en is een van de meest voorkomende oorzaken in medische consulten. Er zijn, naast omgevingsfactoren, veel genen die het optreden van astma kunnen beïnvloeden. Tijdens de crisis is er kortademigheid (dyspnoe), hoesten, piepende ademhaling en angst. Crisismanagement wordt gedaan met medicijnen die de luchtwegontsteking vergroten of verkleinen.