Inhoud
- Procyanidin-bronnen
- Onderzoek naar procyanidin en capillaire groei
- Effecten van procyanidine op de haarzakjes
- Andere effecten van procyanidin
- Procyanidin verklaart de Franse paradox
Procyanidinen zijn een klasse van flavonoïden die ook worden herkend door de namen van proanthocyanidinen, gecondenseerde tanninen, oligomere proanthocyanidinen, leukocyanidine of leucoanthocyanine. Jacques Masquelier beschreef voor het eerst zijn bestaan in 1936, noemde ze vitamine P. De wetenschappelijke gemeenschap erkende deze term niet officieel, en uiteindelijk was het buiten populair gebruik. Chemisch gezien zijn procyanidinen polymeerketens van catechinische flavonoïden.
Procyanidin-bronnen
Procyanidines zijn aanwezig in de meeste planten, met name de huid, zaadcoatings en zaden zelf. Naast theebladeren, granaatappels en wilde dennen bevatten het extract van rode druivenpitten en de schors ervan in het bijzonder grote hoeveelheden procyanidine.
Uit een onderzoek waarin het gehalte aan procyanidin in verschillende voedingsmiddelen werd vergeleken, bleek dat appels en chocolade in het algemeen meer procyanidine bevatten in vergelijking met bosbessensap en rode wijn. Het gehalte aan procyanidin onder verschillende soorten appels varieert, waarbij de rode appel de grootste hoeveelheid bevat en de McIntosh-appel de kleinste.
Onderzoek naar procyanidin en capillaire groei
In 2000 behandelde een dubbelblind klinisch onderzoek naar mannelijke kaalheid 29 proefpersonen met een lokale procyanidine afgeleide appeloplossing gedurende zes maanden. Vergeleken met de controlegroep, die een placebo kreeg, rapporteerde de testgroep een toegenomen groei van (korte) en lange (lange) aderen.
Vervolgens hebben de continue toepassingen van de oplossing geleid tot een duidelijkere en significantere groei van het terminale haar en een toename van de hoeveelheid haar. Ze meldden ook dat de haren significant dikker waren in vergelijking met die in de placebogroep. Dit versterkte de hypothese dat procyanidin uitbundige capillaire groei bevordert.
Effecten van procyanidine op de haarzakjes
De verbinding die daadwerkelijk de haargroei beïnvloedt, is procyanidin B2. De onderzoekers hebben vastgesteld dat het de catagene fase van de haargroeicyclus bevordert. De duur van de catagene fase duurt meestal 2 weken. Deze fase signaleert het einde van de anagene (groei-) fase van de cyclus en vertegenwoordigt de periode waarin het haarzakje wordt verkleind om volwassen haar te behouden als nieuwe haarlokken worden gevormd bij de wortel. De promotie van procyanidin catagen betekent dat bestaand haar langer in de follikel blijft.
Andere effecten van procyanidin
Naast het stimuleren van gezonde haargroei en het verlengen van de nuttige levensduur van haar, verbetert procyanidin ook hoge-dichtheid lipoproteïneniveaus, of goede cholesterol. Dit biedt bescherming voor de endotheliale voering in de bloedvaten en het hart, die thrombusvorming en bloeddruk kan helpen voorkomen en cardiovasculaire aandoeningen kan voorkomen.
Procyanidinen hebben ook een antioxiderende werking, waardoor vrije radicalen worden verwijderd voordat ze de cellen beschadigen. Bovendien verbetert procyanidin van de dennenboom de microcirculatie, gezichtsscherpte en retinaal oedeem in het vroege stadium van diabetische retinopathie.
Procyanidin verklaart de Franse paradox
Onderzoek naar procyanidinen heeft de Franse paradox helpen verklaren waarom Franse mensen, die een vetrijk dieet gebruiken, een lagere hartaandoening hebben dan Amerikanen. Onderzoekers hebben ontdekt dat procyanidin een verbinding is die is afgeleid van rode druiven, en mensen die in Frankrijk wonen, hebben de neiging om van een regelmatige consumptie van rode wijn te genieten.
Als belangrijke vasoactieve polyfenolen vertaalt regelmatige inname van rode wijn en dus procyanidin zich in persistente onderdrukking van endotheline-1, een vasoconstrictor-eiwit dat gekoppeld is aan hartziekten.