Inhoud
De kerstman arriveert per postorder bij Mickey Mouse in 1935 bij het warenhuis Selfridges (Daily Herald Archive / Contributor)
Een van de meest voorkomende kritieken van Kerstmis is dat het een viering van het consumentisme is geworden, met shoppers die massaal naar winkelcentra trekken en de virtuele winkels voor de gek houden. De meeste mensen richten zich op tijd doorbrengen met hun familieleden die genieten van diners en het vieren met warmte tijdens de feestdagen, maar het valt niet te ontkennen dat marketing onderdeel is geworden van het proces. Hoewel online advertenties, de vlaag van tv-advertenties en talloze speciale aanbiedingen het fenomeen op iets recenters lijken, heeft Kerstmis een langdurige relatie met de handel.
1843: The Invention of Christmas Card
Het Victoriaanse tijdperk - de periode waarin koningin Victoria regeerde over het Verenigd Koninkrijk - is verantwoordelijk voor ons concept van Kerstmis. Uiteindelijk komen de praktijken voort uit heidense vieringen van de zonnegod Mithras en het feest van Saturnalia, maar deze werden later opgenomen door de christelijke versie van de vakantie.
Geschenken waren het oorspronkelijke deel van de ceremonie, maar de Saturnalia, bijvoorbeeld, bestond typisch uit kaarsen, liggend fruit en poppen. Ze hebben allemaal een symbolische betekenis, maar op de een of andere manier is deze praktijk gek geworden voor iPads, gameconsoles met games en overbodige apparaten.
In het begin van de 19e eeuw werd Kerstmis niet op grote schaal gevierd, maar de samenleving deed deze praktijk al snel herleven. Hoewel de moderne viering van Kerstmis in Groot-Brittannië verband houdt met Prins Albert, de Duitse echtgenoot van Koningin Victoria, zijn handelsaspecten terug te voeren tot het jaar 1843, toen Henry Cole de eerste kerstkaart in gebruik nam. In het begin waren de kosten erg hoog voor de gemiddelde burger, maar na verloop van tijd werden ze extreem populair en in 1880 werden 11,5 miljoen kerstkaarten geproduceerd.
Het geven van geschenken werd gebruikt om het nieuwe jaar te markeren, maar met de toenemende populariteit van Kerstmis, werd de gewoonte verwacht samen te vallen met de vakantie. De eerste cadeautjes waren klein genoeg om onder de boom te worden geplaatst, maar plotseling bereikten ze verhoudingen.
Jib Fowles, een professor in communicatie aan de Universiteit van Houston, verbindt de terugkeer van Kerstmis met de komst van de consumenteneconomie. "Met het terugkeren van de vakantie, werden de goederen die voorhanden waren, gebruikt - in dit geval geproduceerde goederen."
De traditie opbouwen
Veel van onze kersttradities werden gevestigd in het Victoriaanse tijdperk, maar ze strekten zich uit tot in de 20e eeuw, decoraties werden bijvoorbeeld minder willekeurig en gestileerder en belangrijker. De geschenken werden meer extravagant met de opmars van de productie en ze werden het middelpunt van de vieringen. De figuur van Sint Nicolaas werd populair en werd al snel een van de symbolen voor de commercialisering van Kerstmis: Santa Claus of Coca-Cola.
De Britse kerstman is echter ontstaan in de Middeleeuwen, het idee werd populair in 1860 dankzij de gravure van een gedicht geschreven door Clement C. Moore op St. Nicholas. Uiteindelijk werd de traditionele en aimabele Kerstman geassocieerd met de Europese "Sinterklaas" -stijl van het geven van geschenken. Zijn focus was om goed gedrag te belonen en de slechteriken te straffen, maar York University Marketing Professor Russell Belk ziet het als negatief "Voor hem vertegenwoordigt de figuur van Sint Nicolaas het idee dat" als iemand het gewoon verdient, als materiële verlangens werkelijkheid zullen worden. "
De focus op de geschenken en het begin van het consumentisme trok al vroeg kritiek. In 1890 veroordeelde het Ladies 'Home Journal het feest als een "winkeliersfeest", en in 1950 had een groep Franse priesters zich geamuseerd met honderden kinderen die een kerstman-pop brandden. Hij werd verbrand als een "ketter", duidelijk als straf voor zijn rol als commerciële figuur van de viering. Zo was de kapitalistische aard van Kerstmis stevig gevestigd. In de Verenigde Staten, in 1939, moest president Roosevelt Thanksgiving uitstellen om een langer koopseizoen voor Kerstmis mogelijk te maken.
Voor Belk en zijn collega-onderzoeker Wendy Bric is Kerstmis 'de pure essentie van hedendaagse consumptie' geworden. De grondslagen van het christendom versmolten met de berichten op televisie. Familiewaarden, de gulle geest van schenking en alle positivisme van de vakantie werden ingepakt en gepresenteerd als de onbewuste reden om een bepaald product te kopen. Volgens Belk dient dit echt om de kern van het christendom te beschermen tegen de ceremonie, maar veel andere religieuze leiders zijn het daar niet mee eens. Zoals Tom Lehrer in zijn nummer 1959, "A Christmas Carol", grapte: "Engelen die we van hoge zang horen zeggen ons dat we moeten uitgaan om te kopen."