Inhoud
Het Boeddhabeeld is een icoon in de wereldreligie. Ondanks het feit dat het een religie is die in de kern onthechting van alle materiële dingen aanmoedigt, is de iconografie wijd verspreid in boeddhistische culturen. Er zijn verschillende traditionele houdingen waarin de Boeddhabeelden worden gevonden, elk met een eigen betekenis.
geschiedenis
Het boeddhisme ontving zijn naam van zijn stichter, Siddhartha Gautama, die ongeveer 500 V.CHR. Geboren prins in India was. Hoewel hij een leven van weelde als prins leefde, verliet hij ooit zijn materialistische levensstijl. Zijn vorming schiep de basis van wat het boeddhisme werd en zijn beeld is verafgoodd. Veel Boeddhabeelden behoren echter tot andere Bodhisattva's, een term die iedereen definieert die verlicht is geworden, in plaats daarvan kiest om op aarde te blijven en les te geven. Hoewel Siddhartha Gautama de eerste was, was hij niet de enige.
aardrijkskunde
Het boeddhisme begon in India en verspreidde zich over een groot deel van Azië, met name in Oost- en Zuidoost-Azië. Omdat het een tolerante religie is, heeft het zich van de ene plaats naar de andere verspreid en regionale kenmerken gekregen. Dus heeft het boeddhisme in Japan een andere vorm van beoefening dan dat van India, China of het schiereiland van Zuidoost-Azië. Dit verklaart ten dele waarom de portretten van de Boeddha van regio tot regio verschillen. Bovendien werden verschillende goden en lokale figuren vaak opgenomen in de beelden van het boeddhisme. Gecombineerd met de plaatselijke Boeddhabeelden, dat wil zeggen mensen die licht hebben gevonden, is er een expressieve variëteit van Boeddhabeelden gevonden in Azië.
De soorten
Er zijn verschillende houdingen, maar sommige komen vaker voor. De zittende Boeddha met zijn benen gekruist en zijn handen gevouwen in zijn schoot, bekend als de lotuspositie, is de meest voorkomende figuur. Het is te vinden op bijna elke plaats waar het boeddhisme wortel heeft geschoten. Andere vaak ontworpen houdingen zijn de Boeddha met zijn opgeheven hand of een hand die de grond raakt. Soms vinden we de Boeddha ook liggend in de pose die bekend staat als de liggende positie. Er is ook een beroemde afbeelding van de Boeddha die bekend werd als de "lachende Boeddha" vanwege zijn expressie (in plaats van ronde buik).
De betekenis
Elk van de verschillende posities geeft een andere betekenis. De lotuspositie vertegenwoordigt het proces van meditatie, een belangrijk aspect van het boeddhisme. Als de hand wordt opgeheven, betekent dit dat je afstand neemt van dingen die angst kunnen veroorzaken. Als de hand op de grond wordt gedrukt, wordt de stevigheid van de grond weergegeven in een metafoor van de stabiliteit van het ware Boeddhistische geloof. De liggende Boeddha vertegenwoordigt in het algemeen de laatste doorgang naar nirvana, wat de toestand van leegte is die door sommige boeddhistische sekten wordt gewenst. De lachende Boeddha is gebaseerd op de Chinese monnik.
functie
Ondanks de pose leent elk Boeddhabeeld zich in wezen voor dezelfde functie - om te inspireren tot meditatie en reflectie op de principes van het boeddhisme. De verschillende houdingen zijn zeker bedoeld als inspiratie voor verschillende aspecten van boeddhistische leer, hoewel die beelden die de centrale plaats innemen in tempels, doorgaans groter zijn. Er zijn echter vaak kleinere figuren van de Boeddha verspreid in de tempelomgeving, om inspiratie te bieden, ongeacht waar de gelovige kiest om te gaan.