Inhoud
Muziek maken was een populair tijdverdrijf tijdens de Renaissance. De meest gangbare instrumenten in de renaissanceperiode kunnen als solo-instrument of deel van een groep worden gespeeld, Consorts genaamd. Een gelijk consort bestond uit verschillende muzikanten die instrumenten van dezelfde familie bespeelden. Een "ongelijke partner" omvatte verschillende soorten instrumenten. Historici weten wat het meest gebruikelijke instrument in deze periode was, maar er zijn drie mogelijkheden voor een winnaar.
luit
Het meest voorkomende instrument in de Renaissance was de luit. Hij is een snaarinstrument met een akoestische gitaar. De vroegst bekende luiten zijn 2000 na Christus. Tijdens het Renaissance-tijdperk waren er verschillende instrumenten van de luitfamilie, waaronder mandoline, pandora, angelica, chittarone en thiorbas. Een van de twee verschillen tussen de luit en de gitaar is dat de luit een afgeronde rug heeft, terwijl de gitaar een platte rug heeft. Tijdens de Renaissance werden luiten gespeeld als solo-instrumenten, als begeleiding van zangers of een deel van de consorten.
opnemer
Het meest gebruikte blaasinstrument in de Renaissance was de fluit. De Elizabethaanse blokfluit was vergelijkbaar met moderne blokfluiten, maar hij was gemaakt van hout en kwam in verschillende maten - hoe langer het instrument, maar hoe dieper het geluid. Ze waren meestal afgestemd op een speciale toon en hadden slechts een octaaf in de schaal. Zoete fluiten uit de Renaissance waren populair als solo-instrumenten en als melodische instrumenten in consorten. Ze waren zo populair dat koning Hendrik VIII er 76 had.
Possum gitaar
Een ander zeer populair instrument in de Renaissance waren de possum-altviolen. Dit was een snarige basgitaar, de keuze van het tijdperk, en speelde de rol van de cello of verticale bas in de consorten. Het had stukken zoals de gitaar, maar in plaats van de snaren te tokkelen, werd de altviool van de possum bespeeld met een boog, zoals de moderne cello's. "Van opossum" betekent "van been", en het instrument werd zo genoemd omdat de muzikanten het zittend moesten aanraken, met het instrument tussen hun knieën.
viool
Het meest voorkomende type viool in de Renaissance was de viool. Net als de zoete fluiten, kwamen de viooltjes in verschillende maten, elk gestemd voor een andere set hoge tonen. Overal hadden ze drie tot vijf snaren, maar de meest populaire versie had er drie. Ze hadden een scherpe, scherpe toon en werden gebruikt om dansen te begeleiden. Fiddles waren het vierde meest voorkomende instrument in ongelijke consorts. De stijl van het spelen van viool gebruikt in moderne countrymuziek is afkomstig van dat instrument.
