Inhoud
- geschiedenis
- Automatische functies
- Horloges met handmatig oprollen
- Voors en tegens
- Moraal van het verhaal
Mechanische polshorloges, automatisch of met handmatige wikkeling, werken op een vergelijkbare manier met behulp van mechanische spiraalveerbewegingen die ervoor zorgen dat ze draaien en in harmonie blijven. Automatische modellen vereisen geen touwen als ze dagelijks worden gebruikt. Voor modellen met een manueel touw moet deze elke dag worden bedraad, hoewel de gangreserve hen maximaal 36 uur kan laten werken. Op dezelfde manier kan de gangreserve van een automatisch model 36 tot 72 uur duren.
geschiedenis
De massaproductie van handgewikkelde zakhorloges bestaat al sinds het midden van de 19e eeuw. Het horloge verscheen echter pas aan het begin van de 20e eeuw. Automatische modellen kwamen later, rond 1931, maar werden niet gebruikt op grote schaal tot de jaren 1940. Op zijn beurt worden de huidige klokken aangedreven door een automatische mechanische beweging of door een quartz uurwerk bediend door een batterij. Degenen met quartz uurwerk zijn elektronisch en hoeven geen touw te ontvangen, zoals Timeszone.com uitlegt (zie Referenties).
Automatische functies
Een automatisch horloge wordt aangedreven door constante beweging van de pols van de gebruiker. De beweging bevat een schijf in de vorm van een halve maan die roteert met elke beweging van de arm en het horlogekoord behoudt. Dit type horloge is niet nauwkeuriger dan andere met handmatig opwinden. Net als de laatste is de automaat minder nauwkeurig dan de modellen met quartz uurwerk. Een goed geregeld handmatig of automatisch horloge kan nog steeds tot acht seconden per dag vertragen of vooruitgaan, terwijl kwarts zelden verder gaat of vertraagd. Toen ze in de jaren zeventig de markt overstroomden, werden de automakers bijna niet meer gefabriceerd, maar kwamen ze in de jaren negentig sterk terug als felbegeerde mechanische modellen.
Horloges met handmatig oprollen
Met de hand verwonden zak en polshorloges werden in massaproductie geproduceerd en bezochten de markt gedurende ongeveer 150 jaar voorafgaand aan de uitvinding van kwartsbeweging. Enkele mechanische modellen met handmatige opwinding worden zelfs vandaag de dag in de 21e eeuw geproduceerd, maar er is een enorme markt voor klassieke horloges met dit type beweging. Ze zijn minder populair dan automatisch, omdat ze elke dag touw nodig hebben, en archaïsche items die hard werken in vergelijking met hun automatische en kwarts-tegenhangers.
Voors en tegens
Automatische horloges zijn gemakkelijker te onderhouden als ze dagelijks worden gebruikt. Door ze elke dag te gebruiken, hoeft u geen touw en geen andere speciale zorg te ontvangen. Als dit echter niet gebeurt, kunnen deze modellen touw ontvangen zoals elke handmatige klok of worden geplaatst in een automatisch apparaat, een handler genoemd, dat de beweging van de pols simuleert om het met touw te houden. Handgewonden horloges vereisen echter dagelijks aandacht om touw te ontvangen. Toch houden veel verzamelaars van alleen die modellen, omdat het meestal klassieke voorwerpen met een geschiedenis zijn, die interessante wijzerplaten hebben en waarmee de gebruiker met hen kan communiceren. Klassieke horlogemakers bespreken en bestuderen de geschiedenis van modellen die ze hebben vaak op dezelfde manier als klassieke voertuigverzamelaars doen in vergelijking met hun oude modellen.
Moraal van het verhaal
De aantrekkingskracht van mechanische horloges is in de ogen van de toeschouwer. De eigenaars erkennen dat er veel meer talent en precisie nodig is om een automatisch of handmatig kronkelend horloge te maken dan een kwartsmodel. Automakers hebben de neiging om meer betaalbaar te zijn, omdat ze nog steeds worden vervaardigd. Met de hand gewonden zijn zo nauwkeurig als ze zijn, maar hebben een klassieke "stamboom" die sommige verzamelaars vinden aantrekkelijk.