Inhoud
Weinig zijn de ontwerpen die voorkomen in zowel middeleeuwse manuscripten als moderne tatoeages, de Keltische knoop is er een van. Het presenteert zich op verschillende manieren, van een kruis tot een dier of zelfs een abstract beeld, maar onafhankelijk van hoe het zich presenteert, wordt onmiddellijk herkend als een symbool van Ierland en zijn mensen. De geschiedenis is meer dan 1500 jaar oud en veel mensen beschouwen deze oude ontwerpen nog steeds als een symbool van hun Ierse afkomst.
geschiedenis
De Keltische knoop is van Ierse afkomst. Design verschijnt voor het eerst in de kunst van het land rond het jaar 450, rond dezelfde tijd dat St. Patrick het christendom naar Ierland bracht. De knoop kan een oudere oorsprong hebben en kan te maken hebben met oudere vóórchristelijke ontwerpen, maar geleerden suggereren ook een verband tussen dit Keltische patroon en soortgelijke met elkaar verweven patronen die Patriarch en zijn mede-missionarissen mogelijk in Italië hebben gezien.
Wat ook de oorsprong van de knoop is, het is enorm populair geworden in Ierland en de andere Keltische volken. Het werd overgenomen en geperfectioneerd door de Ieren en tegen de 8e eeuw was het al een kenmerk van hun kunst. Geïnterlinieerde patronen verschijnen op sieraden, wapens, gebouwen en manuscripten. Het Book of Kells en de vele Keltische gebeeldhouwde kruisen getuigen van de kundigheid van de Ierse middeleeuwse kunstenaars.
* Ook bekend als "Het grote evangelie van St. Columba"
debat
Geleerden zijn het nog steeds niet eens over de betekenis van de Keltische knoop - of er een is.
Sceptici zeggen dat het slechts een decoratieve tekening is, nuttig voor het vullen van architecturale ruimtes en handgeschreven pagina's, en benadrukken dat elke zoekopdracht nutteloos is omdat er geen bewijs is dat deze een specifieke betekenis heeft.
Nochtans vele jaren en nog vandaag zijn verschillende verklaringen en betekenissen toegeschreven aan dit symbool maar niets dat uit de originele kunstenaars komt. Zelfs als de Keltische knoop aanvankelijk alleen een decoratief element was, heeft het in de loop van de jaren verschillende betekenissen gekregen. Sinds de Keltische herleving van de 19e eeuw is de driezijdige knoop bijvoorbeeld in verband gebracht met de Heilige Drie-eenheid. Als we niet aandringen op het ontdekken van de "oorspronkelijke" bedoeling van de Keltische knoop (die misschien niet bestaat), kunnen we een schat aan nieuwere, en nog steeds resonante, betekenissen ontdekken in deze oude tekeningen.
De betekenis van de Keltische knoop
Alle Keltische knooppunten delen twee essentiële kenmerken: alle met elkaar verweven paden zijn oneindig en overlappen elkaar in een rigoureus patroon. Symbolische interpretaties van deze en andere met elkaar verweven ontwerpen concentreren zich op deze twee kenmerken. De eindeloze paden worden gezien als continuïteit, eeuwigheid en het oneindige.Het is ook een uiting geweest van het christelijke eeuwige leven, of als de continuïteit tussen het oude Iers in de moderne Ierse diaspora. De verweven standaardisatie brengt thema's van interconnectiviteit en eenheid: alle verschillende aspecten van het leven, geweven in een ontwerp van onderling verbonden paden.
Quartaire Keltische Knopen
Het quaternaire is een speciale vierzijdige vorm van de Keltische knoop. Het is minder gebruikelijk dan het driezijdige, maar heeft zelf een aantal specifieke betekenissen verworven. Sommigen zeggen dat de vier zijden verbonden zijn met de seizoenen van het jaar die werden gevierd in het oude Ierland door de zonnewende feesten van Samhain, Beltane, Imbolc en Lughnasadh. Ze symboliseren ook de windstreken en verwijzen daarom naar de aarde. Letterlijk, The Book of Kells wijst ze toe aan de vier evangeliën. Andere scherpere verklaringen verbinden de quartaire knopen met de leer van de druïden.