Inhoud
- Testiculaire ontwikkeling
- Gedragstekens
- Fysieke tekenen
- Alternatieve analyseconditie
- Behandelingsopties
- Postoperatieve geestelijke zorg
Paardenliefhebbers kunnen genieten van sterke, gezonde dieren door een nieuw veulen te fokken. Mannetjes of hengsten kunnen echter een genetisch defect krijgen door te voorkomen dat testikels vanuit het binnenste van het lichaam naar het scrotum gaan. Veel variabelen beïnvloeden dit probleem.Het is zelfs mogelijk dat het paard geen duidelijke tekenen van gedrag vertoont voor de aandoening.
Testiculaire ontwikkeling
De testikels van een hengst produceren spermacellen voor reproductie. Beide teelballen beginnen hun ontwikkeling in de buik van het dier vóór de geboorte. Ze bevinden zich in de buurt van de nieren en vallen bij de geboorte of snel daarna door het lieskanaal, het kanaal naar het scrotum. Hengsten met niet-ingedaalde teelballen houden één of beide in de buik, verstrengeld of in het lieskanaal. De warmte van het lichaam van de hengst voorkomt dat de testikels sperma ontwikkelen als ze daar blijven.
Gedragstekens
Testikels die niet afdalen, hebben geen invloed op het gedrag van de hengst. Hoewel de bewaarde testikel met succes geen zaadcellen kan produceren, blijven de uitgeademde mannelijke hormonen op normale niveaus, zoals testosteron. Als er maar één zaadbal in de buik zit, functioneert het restant in het scrotum goed voor reproductie.
Fysieke tekenen
Een typische procedure om te bepalen of één of beide testikels zich in de buik bevinden, is een rectaal onderzoek. Een dierenarts stelt het dier gerust en voert een diep rectaal onderzoek uit. Door het rectum palpeert de dierenarts het kanaal in de lies in de buurt van de behouden testikel. De dierenarts kan ook de binnenkant van de buik van de hengst zien met behulp van ultrasone technologie. Beide tests kunnen bevestigen of één of beide testikels niet zijn gedaald.
Alternatieve analyseconditie
Dierenartsen hebben de mogelijkheid om bloedonderzoeken uit te voeren om te controleren op een bewaarde teelbalconditie, vooral als dit niet opvallend duidelijk is. Het bloed van de hengst wordt twee keer verzameld. Na de eerste bloedafname injecteert de dierenarts het humaan choriongonadotrofine-hormoon (hCG) in de bloedbaan. Het paard kan testikels hebben die in de buik worden gehouden als de bloedonderzoek significante verhogingen van testosteron tussen de eerste en tweede bloedsteekproeven tonen.
Behandelingsopties
Gewoonlijk moeten een of twee niet-ingedaalde testikels worden verwijderd. Chirurgie kan worden uitgevoerd als het dier op zijn buik ligt of staat met lokale anesthesie. Cryptorchidisme in de testis wordt gevonden en vervolgens verwijderd. Vervolgens verwijdert de dierenarts de normale zaadbal uit het scrotum.
Postoperatieve geestelijke zorg
Het verwijderen van beide teelballen heeft invloed op de normale mannelijke hormoonproductie van de hengst. Het dier moet worden getraind in het omgaan met andere paarden en met de instructeurs.