Inhoud
De meeste mensen weten dat fotosynthese plaatsvindt in de bladeren van planten. De plant gebruikt echter in feite een reeks gespecialiseerde structuren die de chemische reacties uitvoeren die nodig zijn om zonne-energie om te zetten in energiemoleculen die kunnen worden gebruikt. Naast licht hebben planten ook kooldioxide nodig, opgenomen door de kleine poriën van de bladeren, om de eerste reacties uit te voeren.
Het belangrijkste deel van fotosynthese vindt plaats in chloroplasten. Deze kleine fotosynthetische planten die in de bladeren aanwezig zijn, slaan chlorofyl op, een groen pigment dat wordt uitgescheiden in de chloroplastmembranen. Chlorofyl absorbeert een breed spectrum van het lichtspectrum, waardoor planten zoveel mogelijk energie krijgen. Het primaire deel van het lichtspectrum dat chlorofyl niet absorbeert, is groen, wat verklaart waarom de bladeren verschillende tinten groen hebben. Deze groene bladgroenkorrels blijven in het blad. Het oppervlak dat kan worden aangeraakt, is de epidermis, en beschermt alle metabolische processen die in het blad plaatsvinden.
Chloroplasten
Tilacoides
Chloroplasten bestaan uit een reeks schijven die thylacoïden worden genoemd en die op elkaar liggen om structuren te vormen die bekend staan als granum. In deze structuren vindt de productie van chlorofyl plaats en wordt licht omgezet in chemische energie, die voor verdere processen wordt gebruikt. Dit alles gebeurt bijna uitsluitend in de bladeren, met zeer weinig planten die chlorofyl produceren in andere structuren.
Reacties in het donker
De tweede fase van fotosynthese staat bekend als de donkere reactie, omdat er geen zonlicht voor nodig is. Deze reactie verwijdert atomen uit de chemische energie die in de thylacoïden wordt gecreëerd en verandert ze in eenvoudige suikers die door de plant kunnen worden gebruikt of opgeslagen, afhankelijk van de energiebehoefte. Deze reactie vindt plaats in een ander deel van de chloroplast, het stroma. In zeldzame gevallen slaan bepaalde planten, vooral die in de woestijn, kooldioxide of andere componenten die nodig zijn voor fotosynthese op in andere compartimenten van hun structuren. Hierdoor kunnen ze de verschillende stadia van fotosynthese uitvoeren, zelfs als ze de poriën niet kunnen openen om de elementen van de lucht te absorberen of energie van de zon te ontvangen.