Inhoud
Romeinse gladiatoren waren de sterren van hun tijd en hun rollen waren een ware hoorn des overvloeds. Ze vochten niet alleen met traditioneel Romeinse wapens, maar ook met de wapens van door het Romeinse Rijk veroverde gebieden.
Zwaarden
Het gladiuszwaard van 70 cm (waarvan het woord 'gladiator' is afgeleid) was het beroemdste van de gladiatoren, maar andere, meer exotische, zoals de sikkelachtige sica en de enkelbladige acinacs, cavaleriezwaarden, waren ook gebruikt.
Speren
Gladiatoren gebruikten speren voor zowel opslag als gooien, en vulden ze aan met drietand of fascinatie.
Wapens op lange afstand
Romeinse bogen en pijlen op lange afstand waren gebruikelijk in gladiatorengevechten, samen met katapulten en darts.
Dolken
Veel gladiatoren droegen een pugio (dolk) als reservewapen. Het waren kleine, goed gemaakte wapens, maar te klein om te worden gebruikt als ze niet in contactgevechten waren.
Schild
Schilden waren essentieel voor Romeinse gladiatoren, niet alleen voor zelfverdediging, maar ook om tegenstanders aan te vallen.
Schild
Hoewel in totaal 26 pantsersubtypen werden gebruikt, werden gevechten meestal georganiseerd op basis van sterke en zwakke punten. Gladiatoren in lichte en behendige bepantsering werden tegen gladiatoren in zware bepantsering geplaatst die hun beweging vertraagden. De bepantsering was afhankelijk van het type wapen dat werd gebruikt. Gladiatoren die afstandswapens gebruikten, konden alleen pantser dragen met bescherming voor de benen (fascia), armen (manicae) en metalen gaas (thorax hamata). Gladiatoren gewapend met zwaarden konden zwaardere bepantsering dragen, met gezichtsbescherming (Kalkriese), zware helmen (Spangenhelmen - geleend van Germaanse stammen) en borstbescherming (lorica squamata). Over het algemeen vertoonden de meeste gladiatoren een verrassende bewegingsvrijheid, vooral in vergelijking met enkele van de omvangrijke, zware bepantsering die in de middeleeuwen werd gebruikt.