Inhoud
De ziekte van Alzheimer is een progressieve ziekte in de hersenen die het geheugen en het vermogen om progressief te denken vernietigt en uiteindelijk zelfs het vermogen wegneemt om alledaagse taken uit te voeren. Het is ook de meest voorkomende oorzaak van dementie en treft meestal personen ouder dan 60 jaar. Tot dusver is er geen remedie voor de ziekte, maar er zijn verschillende medicijnen die de progressie kunnen vertragen en de kwaliteit van leven en het vermogen om dagelijkse taken uit te voeren, kunnen verbeteren. Zoals met elk medicijn, worden veel bijwerkingen geassocieerd met deze medicijnen, en beginnen te kwijlen is er een van.
Oorzaken van kwijlen
Het individu begint meestal te kwijlen vanwege het onvermogen om speeksel in te slikken, wat kan optreden als gevolg van de verzwakking van de gezichtsspieren, wat meestal optreedt in de laatste stadia van de ziekte; dit kan echter ook een bijwerking zijn van bepaalde medicijnen, zoals risperidon en donepezil. Anticholinergica worden vaak voorgeschreven aan Alzheimerpatiënten om de speekselproductie te verminderen en te voorkomen dat ze gaan kwijlen.
Risperidon
Risperidon is een antipsychoticum dat werkt door bepaalde dopaminereceptoren in de hersenen te blokkeren en chemische onevenwichtigheden te corrigeren. Sommige onderzoeken die zijn uitgevoerd op plaatsen zoals het VA Medical Center en de Medical University of South Carolina in Charleston, VS, beweren dat het effectief is bij de behandeling van psychose bij Alzheimerpatiënten, terwijl andere artsen van het Pharmacoepidemiology Center in het McLean Hospital in Belmont, Massachusetts, zegt dat de risico's voor oudere patiënten opwegen tegen de voordelen. Bijwerkingen kunnen variëren van onwillekeurige bewegingen van het gezicht en de tong, waardoor een persoon kan bevallen en moeite heeft met slikken, tot ernstigere aandoeningen, zoals fatale hartstilstanden.
Donepezil
Donepezil is een actief ingrediënt in geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van milde dementie veroorzaakt door de ziekte van Alzheimer. Het werkt door te proberen de functies van hersenzenuwcellen te verbeteren. Het veroorzaakt bijwerkingen die het denkvermogen van het individu in gevaar brengen. Andere veel voorkomende effecten kunnen zijn: ernstige misselijkheid, braken en kwijlen. Deze effecten worden vaak toegeschreven aan te veel medicatie.
Haldol
Haldol is een antipsychoticum dat kan worden gebruikt om het agressieve of explosieve gedrag van Alzheimerpatiënten aan te pakken. Haldol blokkeert de effecten van chemische dopamine op de hersenen, die verhoogd kunnen zijn bij patiënten met psychotische stoornissen. Oudere patiënten die Haldol gebruiken, kunnen oncontroleerbare bijwerkingen krijgen, zoals onwillekeurige bewegingen van de tong, het gezicht, de mond en de kaak, waardoor ze kunnen kwijlen. Het kan ook ernstigere effecten hebben, zoals hartfalen.
Anticholinergica
Alzheimerpatiënten die problemen hebben met kwijlen, hebben een veel groter risico om speeksel, voedsel of vocht in de longen op te zuigen, wat kan leiden tot verstikking, hoesten en mogelijke infecties. Anticholinerge medicijnen, zoals atropinesulfaat, kunnen worden voorgeschreven om deze aandoening te behandelen, waardoor de hoeveelheid geproduceerd speeksel wordt verminderd.