Inhoud
De verscheidenheid aan huisstijlen in het koloniale Amerika in het jaar 1700 zorgde voor een meer veelzijdige eeuw. De koloniale huizen weerspiegelden in die tijd de stijlen van hun land, met aanpassingen of structuren die werden geïntroduceerd in het leven van de Nieuwe Wereld. Net als de mix van etniciteiten in de Verenigde Staten, deze stijlen van huizen bleek een mix van de culturele invloeden van verschillende volkeren en veranderde de nieuwe wereld.
Franse koloniale stijl
Als je in de jaren 1700 naar een thuishoofdkwartier kijkt, zie je een perfect model van Franse koloniale architectuur. Het huis is in wezen een groot landhuis met twee verdiepingen dat zich afspeelt vanaf de grond waar het hoofdgebouw was gevestigd. De structuur van het huis was gebouwd met zwaar hout en had een groot dak. De houten pilaren steunden de galerij van de daken. De kelder werd boven de grond gebouwd met bakstenen en gestuukte muren vermengd met Spaans mos, dierenhaar, modder en zand. De binnenmuren zijn gebouwd met houten planken. De deuren in Franse stijl en de omliggende open haarden waren prominent aanwezig. De inheemse woningen waren klein als stedelijke versies van deze stijl, met kleine balkons ten opzichte van die van het gasthuis. De tweede verdieping diende als een residentie en de eerste als een zakenwijk.
Georgische koloniale stijl
De Georgische koloniale stijl verscheen in het jaar 1720 en duurde tot de Amerikaanse Revolutie. De stijl werd Georgisch genoemd omdat koning George de troon besteeg in Engeland. Sterkere Engelse traditionele elementen beïnvloedden stijl. Dit benadrukte ruimte en grootte als een teken van status en welzijn in de koloniën, met behulp van architecturale boeken en illustraties als gidsen. De schaarste aan materialen en bekwame bouwers heeft geresulteerd in een verscheidenheid aan stijlen. Deze stijl domineerde van de staat Maine in het zuiden van het land. De huizen hadden grote vierkante kamers met een centrum waar de hoofdtrap zich bevond. Deze huizen werden gedefinieerd volgens de deuren, de veranda's en de planning van de symmetrische en esthetische vloer.
Spaanse koloniale stijl
In de Verenigde Staten, Spanje en Mexico bouwden Spaanse kolonisten huizen met hun eigen stijl. In het zuidwesten zijn er Spaanse huizen in koloniale stijl uit de 16e tot de 19e eeuw.De koloniale stijl volgde de Spaanse barok- en renaissancestijl, gedefinieerd door huizen met dikke stenen of stenen muren met platte daken en lage gevels. De huizen hadden normaal gesproken ijzeren ramen, bewerkte roosters of binnenluiken neergezet die de forten nabootsten die in dit gebied bestonden. Glas werd niet gebruikt in de ramen, en veel huizen hadden een vlakke vloer in de tuin, met het hoofdgebouw in vierkante, rechthoekige of L-vorm rond de tuin, die een tuin of een andere vegetatie had. In plaats van binnengangen hadden ze een lange, smalle veranda of een buitenste gang die de buitendeuren van kamer naar kamer verbond.
Federale stijl
De architect Robert Adam maakte de federalistische stijl tot de belangrijkste steun in de eerste jaren van de Verenigde Staten van Amerika. De stijl werd beïnvloed door de klassieke Romaanse architectuur. Hoewel de stijl nog steeds bestond, maakte het patriottisme in die tijd het huis 'federaal', hoewel het ook wel de architecturale stijl van Adam wordt genoemd. De ramen hadden kleine vensters en de hoofdkleuren waren okergeel, geel en wit. Rode verf werd buitenshuis gebruikt, in sommige delen van niet-openbare gebouwen. De plattegrond was een eenvoudige doos met twee of meer symmetrische kamers. De voordeur had pilasters of kolommen aan beide zijden en een dakraam of hoofdgestel bovenop. De vensters waren symmetrisch horizontaal en verticaal uitgelijnd in groepen van drie, vijf of zeven. Hun kamers waren ovaal, rond of zeshoekig.