Inhoud
Nadat je een gedicht hebt gevonden dat perfect past bij wat je wilt uitdrukken of dat de scène beschrijft die je wilt creëren, is het correct toewijzen ervan essentieel voor je geloofwaardigheid als schrijver. Als u het verkeerd doet, of zelfs doet, kan uw werk als plagiaat worden gezien. Om poëzie te citeren in een onderzoeksproject, is het noodzakelijk om enkele basisregels te volgen.
Stap 1
Scheid, met aanhalingstekens, de regels die u wilt gebruiken. Als ze deel uitmaken van een dialoog, gebruik dan dubbele aanhalingstekens voor het hele citaat en enkele aanhalingstekens voor de toespraak van de persoon.
Stap 2
Pas een citaat tussen haakjes toe na de aanhalingstekens om het couplet en de regel van dat couplet aan te geven. Bijvoorbeeld: "(3.4)", dat wil zeggen, citaat uit de vierde regel, de derde strofe. Normaal gesproken moet u bij het invoeren van het citaat de naam van de auteur, de titel van uw werk en de naam van het gedicht vermelden. Als u een volledig couplet citeert, gebruik dan slechts één cijfer, zoals drie, om aan te geven welk couplet wordt gebruikt.
Stap 3
Gebruik de naam van de auteur in de verwijzing tussen haakjes, als je dat nog niet hebt gedaan bij het invoeren van het citaat. Gebruik bijvoorbeeld (Dickinson 3.4) aan het einde van het citaat, als je de naam van de auteur niet eerder hebt genoemd. Toch moet u de titel van het gedicht schrijven zodra u het citaat schrijft. Als u twee regels gebruikt, gebruik dan een komma om ze te scheiden. Als je het bovenstaande voorbeeld volgt, zou je (Dickinson 3.4,5) schrijven om de regels vier en vijf van de derde strofe aan te geven.
Stap 4
Om meer dan vier regels te citeren, scheidt u ze van de rest van uw werk. Voeg hiervoor een extra regel toe en laat ongeveer 2 cm inspringen aan beide zijden van de quote. Citeer ze met een streepje om de regels van de gebruikte strofe te vermelden. (Dickinson 3.4-7) geeft bijvoorbeeld aan dat je de regels 4 tot en met 7 van je derde couplet hebt geciteerd.