Inhoud
- Onderbroken hartritme
- Syncope en toevallen
- Diagnose
- Behandeling
- Beheersing van een aanval of syncope-aanval
Veel mensen met epileptische aanvallen krijgen de diagnose epileptica. Wanneer er echter meer tests worden uitgevoerd, ontdekken artsen dat sommige van deze mensen daadwerkelijk cardiovasculaire syncope hebben, een aandoening die het gevolg is van een onregelmatig hartritme en een onregelmatige bloedstroom. Cardiale syncope kan worden gekarakteriseerd als "flauwvallen" of verlies van bewustzijn.
Onderbroken hartritme
Hartritmestoornissen is de term die wordt gebruikt voor een onregelmatige hartslag. Volgens het American College of Cardiology kan aritmie in vijf verschillende vormen voorkomen: extrasystolen, atriale fibrillatie, bradycardie, tachycardie en ventriculaire aritmieën. Voortijdige beats zijn over het algemeen niet gevaarlijk en kunnen worden veroorzaakt door factoren zoals stress en cafeïne. Boezemfibrilleren is een elektrische aandoening waarbij twee hartkleppen het bloed niet goed pompen, waardoor het zich ophoopt en soms stolt. Bradycardie is een verlaging van de hartslag, wat kan leiden tot duizeligheid, flauwvallen en vermoeidheid. Tachycardie is een hartslag die te snel is, wat problemen met de bloedstroom kan veroorzaken. Ventriculaire aritmieën zijn de gevaarlijkste vorm van aritmie en treden op wanneer de hartkamers het bloed niet goed pompen. Van deze vijf hoofdcategorieën kunnen atriale, bradycardie en atriale ventriculaire aritmieën "syncopes" of flauwvallen veroorzaken.
Syncope en toevallen
Sommige aanvallen lijken te lijken op de gewaarwordingen die worden veroorzaakt tijdens een episode van flauwvallen of cardiale syncope, aangezien ze ook bewustzijnsverlies met zich meebrengen. Er zijn echter verschillende verschillen. Bij syncope herstelt het bewustzijn meestal sneller dan bij een aanval. In deze gevallen heeft de aangedane persoon de neiging om vaker te plassen, evenals symptomen van hoofdpijn, slaperigheid en desoriëntatie. Aanvallen lijken de beschermende reflexen tijdelijk op te schorten, wat resulteert in een grotere kans op vallen en letsel. Bij cardiale syncope wordt de opschorting van deze reflexen echter niet gepresenteerd. Een incidenteel symptoom van syncope en epileptische aanvallen is handtremor, waardoor een definitieve diagnose moeilijker te stellen is. De enige manier om een positief onderscheid te maken tussen de twee, is door meer medische tests te doen.
Diagnose
Om een waarschijnlijk geval van cardiale syncope te diagnosticeren, zal de arts uw persoonlijke en familiegeschiedenis onderzoeken. Na dit eerste onderzoek zijn andere medische tests die u kunt doen een elektrocardiogram (ECG), een tilt-test, monitoring van de hartactiviteit, massage van de carotissinus of een elektrofysiologische studie (EPS). Met deze tests kunnen artsen controleren op fysieke of elektrische afwijkingen in het hart van de patiënt, en kunnen ze hartspierreacties observeren op veranderingen in bloeddruk, activiteit en elektrische stimulatie.
Behandeling
Zodra het type hartstoornis dat cardiale syncope veroorzaakt, is vastgesteld, zal de arts een behandeling voorschrijven die geschikt is voor het probleem dat zich voordoet. Behandelingen omvatten het gebruik van een pacemaker of defibrillator als het hart niet met de juiste snelheid klopt. Cardiale ablatie is ook een behandelingsoptie voor elektrische hartproblemen. Soms kan het gebruik van medicatie zonder het gebruik van invasieve procedures voldoende zijn om het ziektebeeld onder controle te houden.
Beheersing van een aanval of syncope-aanval
Als u iemand ziet die een aanval lijkt te hebben of flauwvalt, plaats die persoon dan naast u. Probeer het niet in bedwang te houden en leg uw hand niet voor zijn mond. Verwijder alle voorwerpen uit het gebied die gevaarlijk kunnen zijn. Zorg ervoor dat de luchtweg vrij is en dat de persoon vrij kan ademen. Als de aanval of het flauwvallen langer dan vijf minuten duurt, bel dan een ambulance.