Inhoud
Hyperhidrose is een medische term die is geïndiceerd voor overmatig zweten. Er zijn veel plaatsen in het lichaam, maar de handpalmen, oksels en voetzolen zijn de meest voorkomende. Hyperhidrosis kan onaangenaam zijn en veel mensen, die zich van de aandoening bewust zijn, besluiten om medisch advies in te winnen. Hoewel het onderhoud complex is, kan de arts u begeleiden bij het nemen van beslissingen over de beste behandeling.
oorzaken
Hyperhidrose kan emotioneel worden geïnduceerd, gelokaliseerd of gegeneraliseerd. In het gelokaliseerde type zijn de zenuwen die het zweet onder controle hebben in de problemen: er zijn veel zweetklieren in slechts één gebied. of een vaatafwijking kan de oorzaak zijn van overmatig zweten. Over het algemeen wordt zweten veroorzaakt door een onderliggende oorzaak, zoals een neurologische aandoening, disfuncties in de stofwisseling (bijv. Diabetes, hyperthyreoïdie, jicht, menopauze), of treedt op door het gebruik van bepaalde medicijnen (bijv. Propanolol, tricyclische antidepressiva en selectieve serotonineheropnameremmers). In sommige gevallen wordt geen oorzaak geïdentificeerd (idiopathisch genoemd).
Topische en orale behandelingen
Als anti-transpiranten en deodoranten niet werken, kan uw arts medicijnen voorschrijven die kunnen helpen. Er zijn verschillende mogelijke behandelingen, waaronder plaatselijke agentia, systemische, iontoforese, botox-toepassingen en zelfs operaties.
Topische middelen Anticholinergica, boorzuur, oplossingen die tanninezuur, aluminiumchloride, glutaaraldehyde, methenamine en kaliumpermanganaat bevatten, zijn plaatselijke middelen die beschikbaar zijn voor hyperhidrose. Elk van deze medicijnen kan direct in het getroffen gebied worden aangebracht, meestal 's nachts, tot het positieve resultaat zichtbaar is. Dergelijke middelen veroorzaken echter irritatie, vlekken en desensibilisatie, waarbij aluminiumchloride het meest gebruikelijke type is.
Systemische stoffen Als lokale middelen niet werken, is de volgende mogelijke stap behandeling op basis van orale anticholinergica, zoals oxybutynine, propantheline bromide, glycopyrrolaat of benzatropine. Anticholinergica worden gemaakt om de neurotransmitters te beïnvloeden die de productie van zweet reguleren, acetylcholine genaamd. Bijwerkingen kunnen echter het gebruik van dergelijke middelen beperken.
iontoforesis
Wanneer zowel topische als systemische middelen inefficiënt zijn, iontoforese, gaat een procedure bestaande uit een galvanische stroom door het aangetaste gebied. Stromend water wordt gebruikt om een dergelijke elektrische stroom te geleiden. Iontoforese is effectief bij de meeste mensen die deze procedure ondergaan.
Botulinum toxine (Botox)
Hoewel het een relatief nieuwe optie is, hebben botox-toepassingen, waarbij de oksels en handpalmen zijn betrokken, bewezen effectief te zijn. Het botulinumtoxine bestaat uit de verlamming van de zenuwen die verantwoordelijk is voor de overmatige productie van zweet. De resultaten duren van 4 tot 12 maanden en de herhaling van de procedure moet worden uitgevoerd om de resultaten te behouden.
chirurgie
De chirurgische procedure genaamd een sympathectomie kan hyperhidrose permanent behandelen. De arts verwijdert de zweetklieren die verantwoordelijk zijn voor het overmatig zweten. Chirurgie moet worden overwogen wanneer alle andere behandelingen zijn mislukt.