Inhoud
- Historische oorsprong van islamitische Arabieren
- Historische oorsprong van de Byzantijnen
- Religieuze verschillen
- Grondbezit
De Byzantijnse en Arabisch-islamitische rijken bezetten veel van hetzelfde grondgebied tussen de 7e en 11e eeuw, toen de twee rijken de landen van Klein-Azië, Sicilië, Noord-Afrika en Egypte betwistten. Het conflict tussen het Byzantijnse orthodoxe christelijke rijk en de Arabische moslims leidde tot de eerste kruistocht, nadat de Byzantijnse keizer Alexius Comnenus om militaire steun van paus Urbanus II vroeg.
Historische oorsprong van islamitische Arabieren
Tot de 7e eeuw woonden de Arabieren op een deel van het Arabische schiereiland, dat werd gedomineerd door stammenoorlogen. De profeet Mohammed, de stichter van de islam, was in staat om Arabische stammen te verenigen in oorlog en het gehele Arabische schiereiland te verenigen tot 632 na Chr. Mohammeds opvolgers, kaliefen Abu Bakr en Omar begonnen naar buiten te komen tegen een verzwakt Byzantijns rijk, het noorden over te nemen van Afrika, delen van Spanje, Klein-Azië en soms Byzantium zelf.
Historische oorsprong van de Byzantijnen
De oorsprong van het Byzantijnse rijk kan worden teruggevoerd tot de Romeinse keizer Constantijn, die het Romeinse Rijk herenigde en Byzantium, ook bekend als Constantinopel, als de nieuwe hoofdstad van het Romeinse rijk vestigde, in Constantijn 330 stierf, zijn drie zonen verdeelden het Romeinse Rijk geheel met Griekenland en alle Romeinse landen in het oosten en Noord-Afrika en de grootste van de drie koninkrijken. Uiteindelijk leidde een geschil over de machtsbalans tussen Rome en Constantinopel tot grotere kloven tussen de twee koninkrijken, waaronder de Byzantijnse religieuze overtuiging dat de bisschop van Constantinopel, die later Oosters-orthodoxe christenen zou vertegenwoordigen, een status van gelijkheid met de bisschop had van Rome, ook bekend als de paus.
Religieuze verschillen
De religieuze praktijken van het Arabisch-islamitische rijk en het Byzantijnse rijk vormen een van de meest opvallende verschillen tussen de twee rijken. Burgers van het Byzantijnse rijk waren orthodoxe christenen en herkenden de bisschop van Constantinopel als de leider van de christelijke kerk. Het Arabische rijk was echter verenigd onder het moslimgeloof, met Arabische moslims die de meerderheid van de sociale en politieke macht bezaten tot de oprichting van het Abbasid-kalifaat. Het moslimgeloof stelt dat Mohammed de boodschapper is van de ultieme en profetische definitieve openbaring van de God van Abraham, die een grote profeet is die wordt erkend door de joodse en christelijke religies.
Grondbezit
Nadat Rome overspoeld werd door de Ostrogoten, vertegenwoordigde het Byzantijnse rijk een voortdurende uitbreiding van het Romeinse rijk. Byzantijnse keizers voerden voortdurend oorlogen op twee fronten, in de strijd om de westerse landen in Italië terug te winnen en tegelijkertijd hun Oostelijke en Afrikaanse front te behouden tegen de Perzen en de Arabieren. Ondertussen breidde het Arabisch-islamitische rijk, onder leiding van de kalief Mu'awiya, die de eerste moslimexpedities leidde tegen Byzantium, ook zijn grenzen uit naar zowel Byzantijnse als niet-Byzantijnse landen. De Arabieren begaven zich naar het oosten in de richting van Centraal- en Oost-Azië en bereikten delen van het huidige Afghanistan. Tijdens het Arabische rijk controleerden moslims ook heel Noord-Afrika, inclusief Egypte en delen van Spanje.