Inhoud
Het lichaam van een persoon die sterft, komt binnen twee tot vier uur in een toestand van cadaverische rigiditeit. Gedurende deze tijd zorgen chemische veranderingen in het lichaam ervoor dat ledematen en spieren maximaal vier dagen strakker worden. Een cadaveric spasme, ook rigor mortis genoemd, komt in zeldzame gevallen voor en is de voortijdige verstijving van een lijk voordat rigor mortis optreedt. Het is mogelijk om een lijkspasme te verwarren met rigor mortis.
routebeschrijving
-
Zoek naar en ontdek de aanwijzingen in de buurt van of over het lichaam van de overledene, inclusief lichamelijk letsel, anamnestisch en milieugericht bewijsmateriaal. Forensische wetenschappers vinden anamnestisch bewijs op basis van routines of dagelijkse gewoonten van een individu. Met milieu-informatie wordt verwezen naar voorwerpen die in de buurt van een lichaam worden aangetroffen, zoals voetafdrukken of gebroken artikelen.
-
Breng het huidige type post-mortemveranderingen in het lichaam tot stand. Deze veranderingen omvatten algoritme mortis, rigor mortis, livor mortis en post mortem decompositie, adipocere of mummificatie, volgens professor J. Derrick Pounder, hoofd van de afdeling forensische geneeskunde aan de universiteit van Dundee. Algor mortis verwijst naar de geleidelijke afkoeling van een lijk voordat rigor mortis optreedt. Een kadaverachtige spasme gebeurt altijd vóór rigor mortis; daarom zal een lichaam dat de rigor mortis-toestand heeft gepasseerd geen lijkspasmen hebben.
-
Ontdek de temperatuur van het lichaam van de overledene om het moment van overlijden te helpen vaststellen.Het is mogelijk om nauwkeuriger metingen te doen van de lichaamstemperatuur van een lijk door het rectum of door een gat in de buik te boren en een chemische thermometer in de opening te plaatsen. Het is het beste om zo snel mogelijk een temperatuurmeting te krijgen. Hoe dichter het bij de temperatuur van de omgeving is, hoe meer tijd er is verstreken na de dood. Houd echter rekening met factoren zoals kledinglagen, bodemtemperatuur en vochtigheid.
-
Ken de mate van activiteit van het individu vóór de dood. Pounder beweert dat een lichaam om onbekende redenen na een episode van geweld of intense emoties een postmortale spasmen van het lijk kan ervaren. Een lijk dat stevig een wapen vasthoudt, een verdedigingsobject of omgevingsitems rond het lichaam - zoals gras, bijvoorbeeld - kan wijzen op een kadaverachtige spasmen.
-
Let op de onwillekeurige bewegingen van het lichaam van de overledene. Cadaverische spasmen komen voor op het moment van overlijden en blijven bestaan door cadaverische stijfheid. In sommige gevallen kan het lijken of het lichaam beweegt of samentrekt naarmate de spieren en gewrichten beginnen te samentrekken tijdens een dergelijke spasme, vóór rigor mortis. Gedurende deze tijd kunnen de spieren zo stijf worden dat het veel kracht kost om ze te bewegen of om de hand te openen.
tips
- Volgens Pounder is het mogelijk om het tijdstip van overlijden vast te stellen met behulp van de snelheidsmethode of de concurrentiemethode. De snelheidsmethode meet de veranderingen die in het lichaam na de dood optreden. De concurrentiemethode analyseert de details van de activiteit rond de dood. De tijd dat een horloge stopt met werken vanwege schade tijdens een gevecht, bijvoorbeeld, kan de geschatte tijd van overlijden aangeven.