Inhoud
De Middeleeuwen, ook bekend als middeleeuws tijdperk, vonden plaats tussen de jaren 500 en 1500 in Europa. Tijdens deze periode werden de levens van vrouwen voornamelijk gevormd door sociale regels gecreëerd door door mannen gedomineerde instellingen zoals de kerk en de adel.
Middeleeuws klassensysteem
De vroeg-middeleeuwse samenleving verdeelde mensen in gelovigen, krijgers en arbeiders. Volgens historicus Shulamith Shahar werd deze divisie in de 12e eeuw gedetailleerder. De geestelijkheid was verdeeld in een hiërarchie met de paus bovenaan en de parochiepriesters onderaan. De krijgers waren verdeeld in hertogen, graven, ridders en sergeanten. De arbeiders bestonden uit alles van boeren tot bedelaars en dieven. Onder dit systeem werden vrouwen beschouwd als een aparte klasse. Of ze werden veroordeeld als agenten van de zonde of gevangen in onmogelijke idealen, zoals die van de Maagd Maria.
Edele vrouwen
Volgens de historicus Christopher Gravett was de primaire taak van een nobele vrouw om de kinderen te ondersteunen en de huiszaken van haar man te regelen. Ze hield toezicht op de uitgaven van het huis, vermaakte de gasten en verzorgde de huisbedienden. Een edelvrouw zorgde ook voor het onroerend goed toen haar man afwezig was. In tijden van oorlog hielp ze het kasteel te verdedigen. In haar vrije tijd genoot ze van jagen, schaken, paardrijden en luisteren naar liedjes en verhalen van verhalenvertellers en zangers genaamd troubadours. Veel nobele vrouwen waren hoog opgeleid, geletterd en meertalig. Sommigen, zoals de 15e-eeuwse dichter Christine de Pisan, werden professionele schrijvers.
Boerenvrouwen
Boeren waren boeren die in het land van de edelen werkten. Het leven van een boer was vol van hard werken. Ze zou om drie uur 's nachts wakker worden en een eenvoudig ontbijt nemen, meestal met een dikke stoofpot, stoofpot genaamd. Bij het aanbreken van de dag begon ze te zorgen voor de kleine familiedieren, zoals ganzen en kippen, verzorgde de moestuin van het gezin en oogstte wilde bessen en kruiden. Ze maakte ook haar eigen medicinale kruiden, wol, kleding en kleding. Toen ze niet voor de behoeften van het gezin zorgde, werkte ze in het kasteel van de heer als meid of keukenhulp.
Stedelijke vrouwen
Middeleeuwse steden waren het centrum van handel, ambacht en monetaire zaken. Stedelijke vrouwen waren de vrouwen, dochters en weduwen van de arbeiders, als handelaars en ambachtslieden. Volgens Shahar werden vrouwen beschouwd als burgers van de stad als ze eigendom bezaten, met een burger getrouwd waren of tot een vakbond van ambachtslieden behoorden, een gilde genaamd. Sommige stedelijke vrouwen werkten vaak met hun ouders en echtgenoten als een bekwame vakman. Anderen werkten in verschillende beroepen, zoals zeehonden, purse makers, het maken van tapes, hoeden, weven, sieraden maken en werken met goud.
nonnen
Terwijl de middeleeuwse kerk vrouwen verbood priesters te worden, liet het hen toe om nonnen te worden. Nonnen, ook wel 'vrouwen van Christus' genoemd, waren vrouwen gelijk aan monniken. Als leden van de religieuze orde zwoeren ze typisch armoede en gehoorzaamheid. Een non zou zich kunnen wijden aan een leven van solitaire contemplatie of liefdadigheidswerk. Nonnen waren belangrijke leden van de middeleeuwse samenleving als kunstenaars, geleerden, mystici, activisten, leraren en verpleegsters. Veel vrouwen kwamen het klooster binnen, omdat het hun enige manier was om te ontsnappen aan een leven van armoede.