Inhoud
Fenylethylamine HCL is de zoutvorm van fenylethylamine. Het wordt behandeld met zoutzuur dat gemakkelijk in zoutvorm wordt gekristalliseerd, wat een monoamino-alkaloïde met twee stereo-isomeren is. De basische vorm van fenylethylamine HCL komt van nature voor in sommige voedingsmiddelen zoals chocolade, maar voedingsbronnen zoals deze worden te snel gemetaboliseerd om de chemie van het lichaam te beïnvloeden.
identificatie
De moleculaire structuur van fenylethylamine HCL is gemakkelijk te onderscheiden als een aromatische verbinding die een benzeenringbasis omvat met twee alkalibiketketens die eindigen in een groep van zetmeel (stikstof en twee waterstoffen) verbonden met de tweede positie van de benzeenring. De IUPAC-nomenclatuur voor deze stof is twee-fenylethylamine HCL.
effecten
Fenylethylamine HCL werkt om de niveaus van dopamine in de hersenen te verhogen, evenals de werking van de zenders ervan te blokkeren. Dit dubbelwerkend effect veroorzaakt een grote ophoping van dopamine in de hersenen als blootstelling voorbij de bloed-hersenbarrière niet wordt begrensd of beheerst. Het is gebleken dat mensen met een ADHD lage dopaminegehalten hebben, terwijl patiënten met schizofrenie een hoog gehalte aan de stof hebben. Dit feit bevestigt opnieuw het ernstige effect van fenylethylamine HCL voorbij de bloed-hersenbarrière in menselijke biochemie.
Tijdsperiode
Wanneer het door een bloed-hersen barrière wordt toegelaten, heeft fenylethylamine HCL een diepgaand effect, zowel neurologisch als emotioneel bij de mens. Het heeft echter een zeer korte halfwaardetijd bij de mens wanneer contact wordt gemaakt vóór de barrière. Een halfwaardetijd van vijf tot vijftien minuten is alles wat normaal wordt waargenomen bij mensen waarbij fenylethylamine HCL snel wordt gemetaboliseerd door de enzymen monoamineoxidase A, monoamineoxidase B, aldehyde dehydrogenase en dopamine beta-hydroxylase.
types
Fenylethylamine HCL is de basis voor verschillende stoffen die bekend staan als fenylethylamines. Er zijn verschillende afgeleiden ervan met goed gedocumenteerde effecten, variërend van onmerkbaar onder hoge doseringen zoals fenylethylamine HCL tot die die zo zijn onderzocht als 2C-B, dat als een chemische stof in het onderzoek is gelabeld en wordt gedoseerd met extreem intense effecten op 31 mg of meer.
Laatste overwegingen
Onderzoek naar fenylethylamine HCL en de overgrote meerderheid van zijn derivaten zijn vaak geaccrediteerd voor het werk van chemicus Alexander Shulgin. Zijn gedetailleerd onderzoek naar fenylethylamine en zijn derivaten is gedocumenteerd in zijn boek "PiHKAL", dat in 1991 werd uitgebracht. Het is in dit werk dat de overeenkomsten van fenylethylamine HCL met andere stoffen zoals amfetamine, methamfetamine en dopamine worden besproken, samen met hun effecten. binnen de biochemie van het menselijk lichaam.