Inhoud
- introductie
- Gray Morning (1968) - Volle cast en crew
- Pra Frente, Brazilië (1982) - Volle cast en crew
- We Were Never So Happy (1984)
- Wat is er, maat? (1997)
- Action Between Friends (1998)
- Araguaya - The Conspiracy of Silence (2004)
- Goat-Blind (2005)
- The Year My Parents Went on Vacation (2006)
- Zuzu Angel (2006)
- Baptism of Blood (2007)
introductie
De militaire dictatuur van Brazilië is nog steeds iets dat weinig bestudeerd en besproken is. Alleen in de afgelopen jaren, vooral na de 50ste verjaardag van de coup van 1964, is de kwestie opnieuw besproken. Geheimen zijn onthuld en anderen zijn bevestigd. Films geproduceerd tijdens het militaire regime, later en ook vandaag - of het nu gaat om fictie of op basis van echte personages - tonen een beetje de realiteit van degenen die in die periode leefden en vochten voor de heremocratisering van het land.
Gray Morning (1968) - Volle cast en crew
"Gray Morning" werd geproduceerd en geregisseerd door Olney São Paulo tijdens de periode van AI-5 (de moeilijkste institutionele wet van het militaire regime). In het verhaal marcheren een paar studenten naar een rally waar de jonge man, een militante, een rally leidt. Ze worden gearresteerd tijdens de demonstratie, gemarteld in de gevangenis en ondergaan een absurd onderzoek door een robot en een elektronisch brein. Negatieven en kopieën van de film werden in 1969 in beslag genomen, maar één was verborgen in de Cinemateca van het Museum of Modern Art (MAM) in Rio de Janeiro.
Pra Frente, Brazilië (1982) - Volle cast en crew
Geregisseerd door Roberto Farias was "Pra Frente, Brasil" een van de eersten die de Braziliaanse militaire dictatuur openlijk behandelde. In de plot, die zich afspeelt in 1970, terwijl de hele Braziliaanse fans voor het Braziliaanse voetbalteam bij het WK, wordt een gewone man aangezien voor een 'subversieve' en onderworpen aan martelsessies om zijn vermeende misdaden te bekennen. Al deze evenementen, tijdens de show, worden gezien vanuit het perspectief van de "verdwenen" familie.
We Were Never So Happy (1984)
"We zijn nog nooit zo gelukkig geweest", geregisseerd door Murilo Salles, werd neergeschoten in het laatste jaar van de militaire dictatuur en vertelt het verhaal van een hereniging van een vader met zijn zoon. De vader, Beto, een politieke militante en vervolgd door het regime, beschermt de zoon, Gabriel, in een appartement. Nadat je hem een hoeveelheid hebt gegeven om te overleven, kom je terug. Vanaf daar begint Gabriel te onderzoeken wie zijn vader is.
Wat is er, maat? (1997)
Geregisseerd door Bruno Barreto, "What's That, Mate?" is een gedeeltelijke aanpassing van het boek van de politicus en schrijver Fernando Gabeira. De film beschrijft het verhaal van de Amerikaanse ontvoerde ambassadeur in Brazilië door linkse groepen tijdens het militaire regime, hoewel sommige passages en personages fictief zijn (de namen van sommige guerrilla-gerelateerde personages zijn geheim gehouden en ingewisseld voor fictieve namen). Het is een van de eerste grote producties van de Braziliaanse militaire dictatuur, die aankomt om te worden genomineerd voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.
Action Between Friends (1998)
Beto Brant's film "Ação Entre Amigos" vindt 25 jaar na het einde van het militaire regime plaats en laat zien dat, zelfs na zo lang, de cijfers blijven bestaan. Vier vrienden, voormalige militanten, ontmoeten de man die hen maandenlang martelde. Ze vallen de folteraar lastig en ontvoeren ze, proberen de motieven van het geweld te achterhalen en de rekeningen te regelen.
Araguaya - The Conspiracy of Silence (2004)
"Araguaya - The Conspiracy of Silence", geregisseerd door Ronaldo Duque, vertelt het verhaal van de Araguaia-oorlog door de visie van een Franse religieuzen. Tijdens de ergste jaren van de militaire dictatuur die het land leed, werden guerrillagroepen in de regio gearticuleerd om de verzetskrachten te brengen tot een gewapende strijd om het land te bevrijden van het leger. De religieuzen raken betrokken bij de lokale bevolking en zijn verdeeld na het zien van alles wat er gebeurt, tussen zijn religieuze gevoelens, zijn existentiële twijfels en de politieke situatie in Brazilië.
Goat-Blind (2005)
In "Cabra-Cega" vertelt Toni Venturi het verhaal van militanten die zich moesten verbergen tijdens het wachten om terug te keren naar gewapende strijd. Thiago is de commandant van een "actiegroep" van een van de ultralinkse Braziliaanse organisaties, die geconfronteerd werden met militaire macht. Gewond door kogel in een hinderlaag van de politie, wordt gedwongen zich te verstoppen in het huis van Pedro, waar het enige externe contact is met Rosa, haar verpleegster. Tijdens de bevalling wordt Thiago paranoïde, omdat hij gelooft dat hij aan alle kanten vijanden heeft.
The Year My Parents Went on Vacation (2006)
"Cao Hamburguer's jaar waarin mijn ouders op vakantie gingen" speelt zich af in 1970. De film toont de gevolgen van de Braziliaanse militaire dictatuur voor gezinnen, en vertelt het verhaal van een 12-jarige jongen van Minas Gerais wiens ouders "op vakantie gaan" "onverwacht (gedwongen om te vluchten voor de vervolging van het regime). De plot ontwikkelt ook de twee kanten van Brazilië uit die tijd van het uiterlijk van de jongen: de momenten van verdriet over de situatie waarin hij leeft, en ook van vreugde, wanneer hij Brazilië in het WK vergezelt.
Zuzu Angel (2006)
Zuzu Angel vertelt het waargebeurde verhaal van Zuzu Angel, een stylist wiens zoon, een militante tijdens de militaire dictatuur, "verdwijnt". Na het zoeken naar nieuws, ontvangt de stylist anonieme oproepen die zeggen dat hij is gemarteld en gedood door het leger. Vanaf daar zoekt Zuzu onophoudelijk naar de waarheid en gebruikt hij zijn eigen beroep om de wereld te laten zien wat er in Brazilië gebeurde.
Baptism of Blood (2007)
De film "Doop van het bloed", geregisseerd door Helvécio Ratton, is gebaseerd op het gelijknamige boek van Frei Betto (1983). Het verhaal speelt zich af in de late jaren 1960 toen, geïnspireerd door christelijke idealen, Dominicaanse broeders (waaronder Frei Betto) de guerrillagroep Acción Libertadora Nacional (ALN) gingen ondersteunen en huisvesten. Ze worden snel door de politie bekeken en worden later gearresteerd, waarbij ze vreselijke martelingen ondergaan.