Inhoud
Klassieke citroenbatterij (Theresa Knott / wikicommons.org)
Citroen batterij constructie
De citroenbatterij vereist een zuur fruit (citroen), een muntstuk, een stuk zink (of een paperclip gemaakt van staal), twee draden en een spanningsmeter. Twee spleten in de citroen bevatten de munt en het stuk zink, met elk stuk gewikkeld in een eigen draad. De uiteinden van deze draden zijn verbonden met een multimeter om de spanning en de elektrische stroom te meten die door de citroenbatterij wordt geproduceerd. Sommige experimenten verbinden verschillende citroenen met elkaar en voeren vervolgens een digitale klok uit.
Wat gebeurt er
Citroenzuur reageert met beide metalen. Koper en staal (of zink) werken als elektroden in citroenzuur. De verschillende metalen laten de atomen van één metaal door de citroen naar het andere metaal bewegen. Deze atomaire beweging kan niet oneindig doorgaan, dus wanneer deze stopt, sterft de batterij. Terwijl atomen bewegen, verliezen ze elektronen die door de draden stromen en elektriciteit produceren.
Productie van elektriciteit
Elektriciteit vereist een stroom van elektronen. Citroenbatterijen gebruiken chemische reacties om deze elektronenstroom te genereren. Deze omzetting van chemische energie in elektrisch maakt de citroenbatterij tot een voltaic batterij. De spanning gegenereerd door een enkele citroen registreert meestal slechts 0,7 volt. Om een digitale klok van stroom te voorzien, zijn ten minste twee in serie geschakelde citroenbatterijen nodig.