Inhoud
De Romeinen genoten van een verscheidenheid aan spelletjes en activiteiten om te ontspannen en te entertainen. Een verscheidenheid aan sporten en spellen werd gespeeld thuis, op het veld, in de tavernes, in de baden - zelfs op straat. Veel van deze oude spellen zijn ongebruikelijk en worden niet langer gespeeld. Andere bevatten elementen die vertrouwd zijn.
pilae
Romeinse balspelen, of pilae, waren een populaire manier voor burgers en soldaten om hun vorm te behouden. In tegenstelling tot moderne balspellen, werden ze voornamelijk gespeeld door een bal te slaan met de armen of benen. Een populair spel met soldaten in de campagne was het Harpastum, gespeeld in een gebied dat min of meer op een modern voetbalveld leek. De bal werd in het veld gegooid en de spelers stonden tegenover elkaar op dezelfde manier als in rugby of Amerikaans voetbal. Een ander populair balspel was de Trigonalis. Gespeeld door drie mensen in een driehoek, was het doel van het spel om de bal van persoon tot persoon te gooien zonder hem te laten vallen.
Bordspellen
Gespeeld op houten, bronzen of marmeren planken, bekend als "tabulae lusoriae" of op een eenvoudig rooster op straat, waren bordspellen populair in de hele Romeinse samenleving. Net als in moderne spellen, waren ze gebaseerd op de worp van dobbelstenen om de beweging van stukjes glas of bot te dicteren. Tabula, een favoriet spel van keizer Claudius, werd gespeeld op een bord vergelijkbaar met moderne backgammon. In andere spellen werd het vertrouwde raster van de huidige quadriculaire trays gebruikt. Het doel van Calculi of "vijf op een rij" was om vijf stenen op een rij te lijnen - maar niet in twee richtingen tegelijkertijd. Latrunculi of "huursoldaten" was vergelijkbaar met schaken. De vreemdste van de Romeinse bordspellen was de 'Felix Sex' of 'Lucky Six'. Deze game omvatte het verplaatsen van de stukjes langs kolommen met letters of woorden met spelling van gelukzalige zinnen.
Dobbelstenen
Een van de meest populaire Romeinse spelen waren de dobbelstenen spellen. De spellen waren ook de beruchtste vanwege de inzet. Zo groot was de rage van de Romeinen om op gokken in te zetten dat wetgeving werd opgelegd om ze te bevatten, waardoor het legaal werd om alleen in te zetten tijdens Saturnalia. Hierdoor gingen veel dobbelspellen de straat op en gingen naar besloten "weddenschappen" clubs, waar het geld werd vervangen door een gok-chip. Spellen werden vaak gespeeld met twee of drie dobbelstenen, geschud in een glas. Tesserae gebruikte er drie, met als hoogste punt van de lancering drie zes-Venusworp. Romeinse gegevens waren erg vergelijkbaar met moderne gegevens, behalve dat elke andere kant er zeven optekende. De uitzondering was de dobbelsteen die gebruikt werd om Tali te spelen, of een paar vingers. Met vier zijden, met twee vlakke zijden en twee gebogen zijden, werden de gegevens gevormd om eruit te zien als de beenderen van schapen waarvan ze oorspronkelijk zijn gemaakt.
Kansspelen
Andere spellen waar de Romeinen graag op wedden, waren kansspelen. "Even oneven" was een spel van even of vreemd. Een aantal stenen of noten waren verborgen in een vuist. Het doel was dat de andere speler kon raden of de verborgen objecten een oneven of even getal waren. Micatio was een vergelijkbaar spel met vingers in plaats van noten, waarbij elke tegenstander met zijn vingers getallen van 0 tot 5 liet zien. "Navia aut per capita" was een vorm van gezicht of kroon, met behulp van een munt met een schip aan de ene kant, waarvan de naam is afgeleid.