Inhoud
De beenpres is een oefening waarbij een gewichtsmachine wordt gebruikt om de spieren in het bovenbeen te helpen toenemen. Er zijn verschillende soorten beenpressen, maar omdat ze relatief vergelijkbaar zijn en weinig variatie vertonen, hoeft er maar één type te worden gedaan om het vereiste bereik van bewegingsbewegingen te bereiken.
Leg druk horizontaal
De horizontale beenpres wordt ook wel de beenpres zittend genoemd wanneer deze in een zittende positie plaatsvindt. De voeten worden tegen een plaat aangedrukt die via een staalkabel aan een gewicht wordt bevestigd. In een neutrale positie moet je je knieën gebogen houden. Wanneer je je benen strekt, druk je tegen de plaat en trek je de gewichten.
Leg de pers verticaal
De verticale beendruk lijkt erg op de horizontale lijn, behalve dat de rug tegen de grond moet liggen met uw benen omhoog. Het lichaam wordt in het midden in een hoek van 90 graden gevouwen en uw benen worden tegen een plaat gedrukt die naar beneden is gericht. Het gewicht staat bovenaan. Door de knieën te strekken, wordt het gewicht omhoog gedrukt.
Leg-druk met 45 graden
Een andere variatie van de beenpres wordt gemaakt in een hoek van 45 graden. De persoon zit op een aflopende bank en drukt met zijn benen naar buiten. Dit is ook bekend als een verticale pootpres, hoewel de poten in het midden tussen de verticale en de horizontale positie zijn geplaatst.
spieren
Beide oefeningen vereisen meestal hetzelfde bewegingsbereik. Het belangrijkste doelwit zijn de quadriceps-spieren in de dijen en de gluteus maximus in de heup. De pezen, die zich ook in de dij bevinden, maken deel uit van de secundaire spiergroep die wordt geobjectiveerd door de legpress. Het variëren van de hoek van de benen verandert de nadruk op de spieren.
gieten
Als het goed wordt uitgevoerd, is het risico op verwondingen ten opzichte van andere beenoefeningen aanzienlijk verminderd bij legpressen van 45 graden en verticaal, waarbij gewicht wordt verondersteld door de benen en de rug zich in een stabiele positie bevindt. In de verticale beendruk werkt de lichaamsbeweging niet direct tegen de zwaartekracht in, ondanks de mobiliteit van de gewichten naar boven, dus er is geen extra druk op de benen. De horizontale beenpres beperkt ook het kneuzen, maar niet zoveel als de andere twee.