Inhoud
De oorsprong van funkmuziek begon met de creativiteit van Afro-Amerikanen en ontwikkeld met de hulp van funkmuzikanten zoals James Brown en George Clinton. Met een gesyncopeerde ritmische sectie en energieke gitaarlijnen en metalen instrumenten, funkmuziek afgeleid van een kenmerkende jazzstijl en psychedelische muziek tot een eigen genre.
bronnen
Vanwege de associatie van het woord met geslachtsgemeenschap, associeerden Afro-Amerikaanse muzikanten aanvankelijk "funk" met de liedjes met een langzaam ritme en later met een aanhoudend ritme. "Funky" was een bijvoeglijk naamwoord dat de muzikanten gebruikten om de langzame en sensuele kwaliteiten van muziek te beschrijven.
De "funk" definiëren
Volgens de pagina "Lyricsvault.net" moedigden funkmuzikanten elkaar aan om tijdens hun trainingssessies te dansen en "diep te gaan", spelen met alle wil. Sommige jazznummers in de jaren dertig hadden titels als Mezz Mezzrow's 'Funky Butt'. Maar in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw werd het woord 'funk' als vulgair of onfatsoenlijk beschouwd en ook als ongepast beschouwd om in de aanwezigheid van geschoolde mensen te worden gebruikt.
James Brown
James Brown is een groot aantal Afro-Amerikaanse muzikanten die funkmuziek hebben voortgebracht en hun eigen unieke stijl hebben gecreëerd. Over het algemeen gaf Brown de keu aan zijn band met het bevel "On the one!" terwijl de ritmische nadruk veranderde van twee-vier naar een-drie. Two-four was het standaardritme in traditionele soulmuziek, terwijl one-three geassocieerd was met muzikale blanken (maar met een energieke swing onder leiding van metalen instrumenten). Brown's karakteristieke hit is een handelsmerk geworden van funkmuziek.
De muziek
Terwijl Brown in de jaren zestig bleef bloeien en funkmuziek maakte, groeide zijn populariteit ook. In 1965 trok zijn hit "Papa's Got a Brand New Bag" (een single die tot de top 10 van Mercury Records behoorde) miljoenen oren en werd herkend als het nummer dat de genre-funk startte.
P-Funk
George Clinton, een funkmuzikant uit de jaren 70 die bands als het Parlement en later Funkadelic leidde, creëerde een nieuw soort funk. Hij werd beïnvloed door jazz en psychedelische muziek. De twee bands deelden vaak leden van de groepen en werden in het algemeen Parlement-Funkadelic genoemd. De nieuwe muziekstijl van de band bracht roem in de groei en de term "P-Funk" werd opgericht (die term refereerde zozeer aan de band als aan het nieuwe muzikale genre).