Inhoud
- Geoffrey Chaucer
- William Shakespeare
- John Milton
- Alexander Pope
- William Blake
- Alfred Lord Tennyson
- W.H. Auden
De Britse dichters vormen een groot deel van de Engelstalige literatuur sinds Geoffrey Chaucer. Er zijn echter verschillende andere niet-Britse Engelstalige dichters zoals de grote Ierse dichters William Butler Yeats, Oscar Wilde en Samuel Beckett, of de Amerikaans en Engels sprekende dichters. Deze worden niet als Brits beschouwd.
Geoffrey Chaucer
Geoffrey Chaucer werd geboren in 1343 en is de eerste dichter die schrijft in herkenbaar Engels dat op scholen is gestudeerd. Afgezien van de moeilijkheid van enigszins archaïsch Engels, zijn de werken zeer toegankelijk. Ze zijn ook zeer onfatsoenlijk, met frequente verwijzingen naar winderigheid en seksuele promiscuïteit. De bekendste werken zijn "The Tales of Canterbury" en "Troilus and Criseyde".
William Shakespeare
William Shakespeare wordt algemeen herinnerd als de grootste dichter om in het Engels te schrijven. Maar zijn reputatie werd niet altijd dogmatisch verdedigd zoals het nu is. Tijdens de 17e en 18e eeuw beschouwden veel critici hem als een minder bedreven dichter dan veel van zijn tijdgenoten, waaronder Ben Johnson. In het begin van de 19e eeuw werd Shakespeare door critici heilig verklaard als de grote dichter van de Engelse taal.
John Milton
John Milton, geboren in 1608, staat bekend om zijn lange epische gedicht over de verleiding en ondergang van de mens, "Paradise Lost." Ten tijde van de publicatie was het controversieel vanwege de dubbelzinnige weergave van Satan, de onwaarschijnlijke held van de eerste boeken van het gedicht. Tegenwoordig wordt Milton alleen als minderjarige dichter vereerd dan Shakespeare.
Alexander Pope
Alexander Pope, geboren in 1688, is vooral bekend om zijn "Mock Epics", waarin hij banale gebeurtenissen in de hoogst mogelijke taal vertelt. Het bekendste voorbeeld is 'The Rape of the Lock', een lang gedicht over de diefstal van de haarclip van een vrouw, geschreven in de verheven taal van 'Odyssey' van Homerus (waarvan Pope schreef vertaling het meest gebruikt in het Engels).
William Blake
William Blake werd geboren in 1757 en was de eerste van de romantische dichters. Hij was ook een kunstenaar en illustreerde de meeste van zijn gedichten. Hij was een mysticus en werd verondersteld bezocht te zijn door engelen en profeten uit de Hebreeuwse geschriften. Gedichten behandelen de relatie van onschuld tot ervaring, evenals die van de hel met de hemel. Hij is beroemd omdat hij de Satan van Milton oppikt en hem verandert in een minder dubbelzinnige held. Dat zorgde er bijna voor dat hij problemen kreeg met gerechtigheid.
Alfred Lord Tennyson
Alfred Lord Tennyson was de meest invloedrijke dichter van de tweede helft van de 19e eeuw. De meeste geschriften gaan over klassieke of middeleeuwse thema's, en de beste werken richten zich op personages als Homer's Odysseus en "The Lady of Shallot" een figuur vrijelijk geïnspireerd door een middeleeuwse Arthur-legende. Tennyson is nu een van de meest geciteerde Britse dichters.
W.H. Auden
De 20ste eeuw werd gedomineerd door dichters buiten Engeland, met name Amerika en Ierland (en in het geval van Dylan Thomas, Wales). Maar een Britse dichter werd immens significant: W. H. Auden. Zijn carrière, meer dan 40 jaar, werd gekenmerkt door herhaald kritisch succes. Tegenwoordig is zijn beroemdste gedicht '1 september 1939', dat begint als een meditatie over de Tweede Wereldoorlog en verandert in een contemplatie van het eigen leven.