Inhoud
- hyperthyreoïdie
- Gemeenschappelijke symptomen
- Metabolische symptomen
- Basisbehandeling
- Geavanceerde behandeling
De schildklier maakt deel uit van het endocriene systeem en bevindt zich ruim onder het strottenhoofd. De primaire functies omvatten het reguleren van het metabolisme en de productie van hormonen door het hele lichaam. Om met deze functies om te gaan, produceert het twee eigen hormonen: triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4). Wanneer de schildklier deze twee hormonen overmatig produceert, veroorzaakt het een superstimulering van veel andere systemen in het lichaam, wat een reeks bijwerkingen veroorzaakt, waaronder overmatig zweten.
hyperthyreoïdie
Overproductie van het schildklierhormoon wordt hyperthyreoïdie genoemd. De meest voorkomende oorzaak is een immuunsysteem dat de ziekte van Graves wordt genoemd, waarbij het lichaam schildkliercellen aanvalt om zowel T3- als T4-overproductie te stimuleren. Dit vereist verschillende systemen in het lichaam, waaronder de spijsvertering, reproductieve, dermale en metabolische, ook al te actief.
Gemeenschappelijke symptomen
Superstimulering van deze lichaamssystemen resulteert in een verscheidenheid aan symptomen. Vaak voorkomende bijwerkingen van hyperthyreoïdie zijn frequente stoelgang, diarree, slapeloosheid, milde of afwezige menstruatieperioden, een droge huid en een bekende manische mentale toestand die wordt gekenmerkt door wispelturigheid, concurrerende gedachten en prikkelbaarheid.
Metabolische symptomen
Het metabolisme van het lichaam is een van de belangrijkste systemen die wordt beïnvloed door de overproductie van schildklierhormonen. Metabolisme kan worden beschouwd als de oven van het lichaam, omdat het verantwoordelijk is voor het verbranden en opslaan van energie. Wanneer de functie verhoogd is, is er een reeks bijwerkingen die zich manifesteert, waaronder een significante toename van de hartfrequentie in rust, constant blozen van de huid, moeiteloos gewichtsverlies, onverdraagzaamheid door warmte en overmatig zweten.
Basisbehandeling
Overmatig zweten als gevolg van problemen met de schildklier kan zowel fysiek als emotioneel ongemakkelijk zijn. Echter, deze bijwerking zal samen met alle andere verbeteren zodra de behandeling, meestal in de vorm van dagelijkse hormonale suppressiepillen, begint. Vanaf de eerste dosis duurt het zes tot acht weken voordat een daling van de hormoonproductie en dus overmatig zweten opvalt.
Geavanceerde behandeling
Als de orale medicatie niet het overactieve schildklierprobleem oplost, kan de klier geheel of gedeeltelijk operatief of door straling worden verwijderd om de productie van hormonen te verminderen. Deze behandelingen worden gebruikt als een laatste redmiddel om het probleem aan te pakken en kunnen resulteren in het verlies van het vermogen van het individu om voldoende hormonen te produceren. Deze aandoening wordt hypothyreoïdie genoemd en heeft symptomen die precies het tegenovergestelde zijn van die welke worden gepresenteerd in hyperthyreoïdie. Na de behandeling is het waarschijnlijk dat een persoon die eerder problemen had met overmatig zweten intolerant werd voor koude temperaturen.