Inhoud
Duizenden jaren lang hebben zons- en maansverduisteringen mensen gefascineerd. Verschillende culturen over de hele wereld proberen de hemelse gebeurtenissen te begrijpen door het creëren van verhalen en rituelen. Tegenwoordig hebben wetenschappers een goed begrip van de astronomische factoren die eclipsen veroorzaken. Ze komen voor door veranderende posities van de aarde, de zon en de maan ten opzichte van elkaar.
Oude overtuigingen
Oude culturen hebben verschillende opvattingen over de oorzaken van de zons- en maansverduistering. Voor velen waren het enge hemelse voorvallen die slechte voortekenen droegen. In het oude China geloofde men dat een draak de zon verslond tijdens de zonsverduistering. Gelijkaardige overtuigingen van zonovergoten monsters bestaan onder mensen van Afrika, Azië, Europa en in Indiaans Amerika. In een poging om het monster weg te jagen, verzamelden de oude mensen zich door te schreeuwen of klappen op instrumenten om harde geluiden te maken. Onder de oude Griekse, Chinese, Maya en Arabische volkeren, legden legenden de maansverduistering in verband met aardbevingen, plagen en andere catastrofes.
Zonsverduistering
De zonsverduistering vindt plaats wanneer de maan, de zon en de aarde in lijn liggen tijdens de nieuwe fase van de maan. Het passeert tussen de aarde en de zon, die volledige of gedeeltelijke dekking van de zon veroorzaakt. In de totale zonsverduistering bedekt de maan het schitterende oppervlak van de zon volledig, waardoor de corona of het witte buitengebied zichtbaar wordt voor het blote oog. Annulaire zonsverduisteringen treden op wanneer de maan kleiner lijkt dan de zon en niet de hele zonneschijf bedekt. Deze zonsverduistering veroorzaakt een "heldere ring" van de zon die zichtbaar blijft rond de maan. De verschillende afstanden van de maan vanaf de aarde veroorzaken verschillende soorten zonsverduisteringen. Wanneer de maan dichtbij onze planeet is, is er een grotere kans om de zon volledig te bedekken dan wanneer hij verder weg is.
Maan verduisteringen
Een maansverduistering doet zich voor wanneer de aarde tijdens de volledige fase tussen de zon en de maan passeert. De maan komt in de schaduw van de aarde, die uit twee delen bestaat: de umbra en de penumbra. Sommige zonnestralen komen rond de aarde, en onze atmosfeer buigt of reflecteert het licht, en dit geeft het oppervlak van de maan een roodachtige of koperachtige kleur. De totale maansverduisteringen komen voor wanneer de maan volledig in de umbra van de aarde komt, terwijl hij in de gedeeltelijke slechts een deel van de umbra binnendringt. Een maansverduistering van de maansikkel komt voor wanneer de maan alleen de penumbra van de aarde binnengaat.
frequentie
De maan heeft een hellende baan of staat in een hoek met de aarde, dus deze is zelden in lijn met de zon en onze planeet. Vaak verschijnt het boven of onder de zon aan de hemel tijdens de nieuwe maanfase of wijkt het af van de schaduw van de aarde in de volle maanfase. In zeldzame gevallen past het zich echter aan aan de aarde en de zon tijdens de nieuwe of de volledige fase om de zonsverduistering of de maansverduistering te creëren. Volgens The Cambridge Eclipse Photography Guide: hoe en waar te observeren en foto zonne-en maansverduisteringen, geschreven door Jay M. Pasachoff en Michael A. Covington, als we verschillende soorten maans en zonsverduisteringen combineren, ongeveer zeven verduisteringen zullen in een bepaald jaar zichtbaar zijn op verschillende locaties over de hele wereld. Zonsverduisteringen treden echter meestal elke 18 maanden op.