Inhoud
Rozen groeien in vezelachtige wortelsystemen, zoals de andere leden van de Rosaceae-familie, inclusief aardbeien en braambessen, evenals appel-, amandel- en perzikbomen. Vezelige wortels bestaan uit een top- of kruinknoop die afdaalt als een of meer dikke wortels, waaraan zich op het einde kleinere armen en stekels uitstrekken. Vezelachtige wortels groeien voornamelijk zijwaarts, waardoor een geweven mat ontstaat die de grond op het bovenste niveau ondersteunt.
kroon
Rozen hebben een kroonvormige wortel waaruit meerdere armen en acules groeien. Deze centrale wortel ontwikkelt zich uit een zaadje en groeit naar beneden en vormt een "kiemwortel", of embryo-wortel. Deze unieke wortelstructuur verbindt en genereert groei boven en onder de grond. Het ontwikkelt scheuten die stengels, bladeren en bloemen worden, naast het produceren van wortels met dikke armen en vezelige uiteinden. Het is belangrijk bij het planten van rozen met het vinden van de wortel, het begraven van de kroon alleen op de begane grond.
armen
De armen van de voet zijn de grootste stijging die uit de centrale wortelkrans een fijn wortelgestel. Bij rozen hebben ze meestal een diameter van 5 cm of minder, maar ze kunnen enkele centimeters lang zijn. De wortelarmen komen uit de kroon in een draai- of geknoopte modus, die lateraal en neerwaarts groeit. Deze dichte, vlezige structuren stabiliseren de plant in die tijd, waarin ze voedingsstoffen uit de grond opnemen. Bovendien genereren ze het volgende rootniveau: worteltentakels die horizontaal worden verspreid.
doornen
Stekels met een diameter van 3 cm of minder komen uit de wortelarmen en verspreiden zich in alle richtingen, maar meestal horizontaal, in de buurt van de toppen van de grotere, resulterend in armachtige formaties. Deze structuren vormen samen met de kleine vezels die ze vormen, vergelijkbaar met haar, de vezelachtige textuur van dit type wortel. Kleine, maar stevige stekels vormen een laterale wortelondersteuning onder de grond waardoor de plant veel vocht en voedingsstoffen uit grotere bodemmoleculen, zoals magnesium, kan opnemen.
haar
Aan de uiteinden van de worteltentakels groeien kleine wortelvezels ter grootte van dik haar, of kleiner. Deze structuren groeien in alle richtingen uit deze tentakels, verwevenheid hen en het ontwikkelen van voornamelijk horizontaal. Wortelhaar trekt vocht samen met de lichtere elementen van de grond, zoals zuurstofmoleculen, stikstof- en fosfordeeltjes. Vaak zijn de wortelharen afwezig in ontdekte wortelrozen, maar ze herstellen snel wanneer de hoofdwortel en armen zijn geplant.