Inhoud
Hormonale onevenwichtigheden kunnen problemen veroorzaken in de biologische processen van vrouwen tijdens de menopauze. Omdat elk lichaam anders is, kunnen de effecten van dit overgangsproces variëren van persoon tot persoon. Hormonen spelen een vitale rol en helpen het lichaam bij het reguleren van metabole processen. Glucosemetabolisme is een van de gebieden die wordt beïnvloed door de veranderingen die zich op dat moment voordoen.
menopauze
De menopauze markeert een periode van hormonale instabiliteit in het leven van een vrouw. Deze hormonale veranderingen zijn normale onderdelen van het verouderingsproces als de voortplantingsfuncties van het lichaam tot een einde komen. Oestrogeen, progesteron en testosteron zijn de meest getroffen hormonen. Deze veranderingen beïnvloeden de algehele balans van het lichaam en het vermogen van het lichaam om suiker of glucose te reguleren en te metaboliseren. Aangezien deze levensfase vier tot zes jaar kan duren, kan elk voorbijgaand jaar, afhankelijk van het individu, het vermogen van het lichaam om glucose te metaboliseren verminderen.
Metabolische onbalans
Metabolische onevenwichtigheden tijdens de menopauze verschijnen in de vorm van gewichtstoename, emotionele schommelingen en schommelingen in lichaamstemperatuur. Een opmerkelijke toename van het vet in het abdominale gebied is kenmerkend voor de toename van de testosteronniveaus in het lichaam. Veranderingen in de manier waarop het lichaam vetten en suikers metaboliseert, verhogen het risico van het ontwikkelen van metabole syndromen. Wanneer onbehandeld, kunnen metabolische onevenwichtigheden leiden tot aandoeningen zoals hart- en vaatziekten en diabetes. Glucose-resistentie, hoewel een normaal onderdeel van het proces, is niet iets dat onbehandeld moet blijven.
Glucosemetabolisme
Glucose is de belangrijkste energiebron voor het lichaam. Glucosemetabolisme is een fundamentele cellulaire activiteit die plaatsvindt in alle cellen van het lichaam. Suiker beweegt in het lichaam door de bloedbaan en wordt naar de cellen getransporteerd door een hormoon dat insuline wordt genoemd. Insuline dient om glucose in het bloed te metaboliseren in een vorm die door de cellen kan worden ontvangen. Elke cel heeft gespecialiseerde receptoren die gevoelig zijn voor insuline. Zonder insuline zouden de cellen geen glucose kunnen krijgen en zou de bloedsuikerspiegel stijgen. De hormonale veranderingen die optreden tijdens de menopauze kunnen de gevoeligheid van cellen voor insuline veranderen en het voor glucose moeilijker maken om de cellen van het lichaam binnen te komen.
Insulineresistentie
Hormonale onevenwichtigheden in de menopauze komen meestal in de vorm van lagere oestrogeenspiegels en hogere testosteronniveaus. Deze verandering in oestrogeenspiegels wordt geassocieerd met insulineresistentie tijdens de menopauze. Oestrogeen speelt een actieve rol bij het reguleren van de weerstand van het lichaam tegen insuline. Dientengevolge beginnen lichaamscellen de beschikbare niveaus van bloedglucose af te wijzen of te weerstaan. In sommige gevallen probeert het lichaam de ongevoeligheid te compenseren door meer insuline in de bloedbaan te plaatsen. Lage oestrogeenspiegels blijven de cellulaire responsen echter verminderen, evenals het vermogen van de lever om overtollige insuline te verwijderen. Voor sommige vrouwen kan de oestrogeenspiegel dalen, terwijl de progesteronspiegels onveranderd blijven. Omdat deze twee hormonen dienen om elkaar in evenwicht te houden, kunnen ongecontroleerde niveaus van progesteron de voorwaarden voor insulineresistentie verder verergeren.
het voorkomen
Juiste eetgewoonten en regelmatige lichaamsbeweging kunnen helpen de effecten van hormonale veranderingen in het lichaam te verminderen. Regelmatige oefeningsroutines werken om de normale lichaamsprocessen te versterken en de metabolische balans te bevorderen. Diëten die onverwerkt en ongeraffineerd voedsel bevatten, zoals bonen, fruit, groenten en volle granen, kunnen ook helpen de hormoon- en stofwisselingsniveaus in balans te houden. Onverwerkt voedsel bevat natuurlijke plantaardige stoffen die fytochemicaliën worden genoemd. Bepaalde fytochemicaliën kunnen de rol van oestrogeen in het lichaam zelfs nabootsen. In feite kunnen deze stoffen bijdragen aan het neutraliseren van de ontwikkeling van glucose-resistentiecondities. Voedingsmiddelen die cafeïne, suiker, alcohol en vetten bevatten, verslechteren het vermogen van het lichaam om glucose te metaboliseren.