Inhoud
Canine laryngeale verlamming is een langzaam progressieve ziekte van de luchtwegen van honden. Het treft meestal oudere en grotere honden. Het wordt veroorzaakt door verlamming van de spieren van het strottenhoofd (stembanden), die dan niet kunnen openen en uitzetten wanneer de hond ademt. Symptomen van larynxverlamming bij honden omvatten stemveranderingen, hoesten, verstikking, lawaaierige ademhaling en ademhalingsmoeilijkheden.
Veranderingen in stem
De stem van de betreffende hond zal veranderen als gevolg van verlamming van de stembanden. De hond zal hees klinken als hij probeert te blaffen. Vaak is dit het eerste symptoom dat eigenaren merken.
Droge hoest
De hond met het probleem krijgt vaak een hoest. Hoesten is een reflexieve handeling om de luchtwegen te ontdoen van schadelijke items die een infectie kunnen veroorzaken. Het strottenhoofd werkt om te voorkomen dat materiaal de bovenste luchtwegen binnendringt. Omdat de spieren niet goed werken, kan het materiaal de bovenste luchtweg binnendringen en de hoestreflex veroorzaken. Als dit het enige symptoom is, verwarren veel eigenaren het vaak als een eenvoudige keelinfectie.
kokhalzen
De hond kan ook vaak braken of stikken tijdens het eten. Vanwege het deel van de keel dat wordt aangetast door laryngeale verlamming, kan de slikactie worden verminderd. Inhalatiepneumonie - voedsel of vloeistof die via de luchtwegen wordt ingeademd - kan af en toe voorkomen. Dit symptoom moet worden beschreven aan de dierenarts van de hond.
Lawaai ademen
De hond kan overdreven overmatig slenteren, vooral wanneer hij wordt gewekt, zwaar speelt of traint. Zodra de spieren verlamd zijn, wordt de luchtweg smaller dan normaal en kan deze opzwellen vanwege een storing. Wanneer de hond de lucht inhaleert, veroorzaakt de obstructie veroorzaakt door de verlamde spieren een kenmerkend gebrul of zelfs een kwetterend geluid.Dit harde, scherpe geluid wordt stridor genoemd - een zeer karakteristiek geluid dat de eigenaar moet waarschuwen dat de hond veterinaire aandacht nodig heeft
Moeilijk ademhalen
Naarmate de ziekte vordert, heeft de hond moeite met ademhalen. In het begin kan het dier alleen ademhalingsproblemen hebben tijdens het trainen of opgewonden raken, dus dit kan te allen tijde gebeuren. Naarmate de ziekte vordert, kan de hond instorten vanwege een gebrek aan voldoende lucht om te blijven ademen. Het tandvlees kan blauw worden en de hond kan door gebrek aan zuurstof flauwvallen. In sommige gevallen kan de dood optreden als de hond niet onmiddellijk wordt behandeld.