Inhoud
Het roze lint staat internationaal bekend als een symbool voor de strijd tegen borstkanker. Sinds de opkomst is het universeel geworden en is het gebruikt in kleding, stickers en als logo op producten waarvan bedrijven een deel van hun inkomen doneren aan onderzoek en behandeling van borstkanker.
geschiedenis
In 1979 bond Penney Laingen gele linten rond de bomen in haar achtertuin als blijk van haar diepe verlangen naar haar man, gegijzeld in Iran, om naar huis terug te keren. Ondanks dat ze instrumenteel was in het omzetten van lintbinders in een symbool van bewustzijn, werd ze geïnspireerd door het lied van 1973, "Tie a Yellow Ribbon Around the Old Oak," dat verwijst naar het gebruik van gele linten gedragen door vrouwen om toewijding te tonen aan iemand in de cavalerie en moedigde anderen aan om het te gebruiken om hun verlangen naar geliefden te demonstreren. Het gele lintsymbool werd door meerdere mensen gebruikt in solidariteit met Laingen en werd later gebruikt door soldaten die vochten in de Golfoorlog. In 1990 werden aids-activisten hierdoor geïnspireerd om een rood lint te maken en het idee verspreidde zich snel naar andere ziekten.
Eerste gebruik
Het eerste bekende gebruik van roze linten geassocieerd met borstkanker was in het najaar van 1991. De Susan G. Komen Against Breast Cancer Foundation, die al roze vizieren gaf aan deelnemers die de ziekte overleefden, gaf roze linten aan alle deelnemers aan je Race for Healing. Deze gebeurtenis lokte echter niet het massale gebruik van het symbool uit.
Perzikkleurige linten
Charlotte Haley (68), die drie naaste familieleden zag vechten tegen borstkanker, produceerde begin 1992 duizenden handgemaakte perziklintbogen in haar eetzaal. Haar linten gingen vergezeld van een kaart die "Het jaarlijkse budget van het National Cancer Institute bedraagt $ 1,8 miljard (ongeveer $ 3,6 miljard), slechts 5 procent wordt gebruikt voor de preventie van kanker. Help ons onze wetgevers en iedereen wakker te schudden Verenigde Staten gebruiken dit lint ". Ze verdeelde de banden naar haar plaatselijke winkel en schreef aan beroemde vrouwen, waardoor de campagne zich mondeling verspreidde.
Roze linten
Onafhankelijk van Charlotte Haley's campagne, had Alexandra Penney een soortgelijk idee tijdens het werken als een uitgever in de speciale uitgave voor de maand van de zelf borstkanker. Ze dacht erover om een lint voor borstkanker te maken en vroeg de cosmetica-bedrijven het in winkels in New York City te distribueren. Evelyn Lauder, die in de maand voorafgaand aan de Breast Cancer Awareness Month gastredacteur was geweest en de vice-president was van cosmeticabedrijf Estée Lauder, zwoer de campagne in het hele land uit te breiden. Nadat ze hadden gelezen over de perzikbanden, namen ze contact op met Haley, maar ze was niet geïnteresseerd in het werken met hen. De advocaten van Penney en Lauder stelden voor om de campagne voort te zetten door een andere kleur te kiezen. Ze kozen voor roos.
populariteit
Meer dan 1,5 miljoen roze linten werden gedistribueerd in winkels en make-up kiosken alleen die vallen. Het symbool verspreidde zich snel internationaal en naar andere media en is jarenlang wijd verspreid gebleven.